تحلیل ساختاری ده نامه عماد فقیه کرمانی با توجه به سازه "را"

ده نامه نویسی گونه ای ادبی است که در آن محب و محبوب طی ده نامه در مورد موضوعاتمورد علاقه خود گفتوگو میکنند. قالب این نوع ادبی، مثنوی است. شروع آن از قرنپنجم با ادبیات غنایی و موضوع عاشقانه و اوج آن در قرن هشتم در ادبیات عرفانی است.ده نامه عماد فقیه کرمانی، شاعر عارف قرن هشتم، مجموعه ای از نامه های منظوم است،که در بحره ای مختلف سروده است. نامه هایی، که در ایام مختلف برای افراد، سلاطینعصر و احبای زمان سروده و در پایان عمر آنها را در مجموعه ای فراهم آورده و عنوان"ده نامه" را برای آن برگزیده است. این پژوهش بر آن است تا به روش توصیفی -تحلیلیو به شیوه کتابخانه ای ابتدا در مورد ده نامه ها نویسی مختصری بیاورد، و به این سوالپاسخ بدهد که، سازه "را " در ده نامه عماد فقیه کرمانی به چه معانی و با چه بسامدی بهکار گرفته است؟ و با توجه به این بسامد، سبک ساختاری دهنامه عمادچگونه است؟ نتیجهاین پژوهش آن است که: از مجموع ۶۵۷ بیت در ده نامه ۴۵ بیت دارای سازه "را " است. که ۱۲ مورد به عنوان "نشانه مفعولی "، ۲۳ مورد به معنی "برای" و ۹ مورد به معنی"کسره اضافی " و ۱ مورد به معنی "به" بکار گرفته شده است. ۸۵ / ۶ درصد، میزان بسیاراندک سازه "را " در ده نامه، بیانگر این موضوع است که در قرن هشتم استعمال این سازهکم بوده است. این یکی از ویژگی های سبکی دهنامه عماد فقیه کرمانی است.

کلیدواژه ها:

ادب غنایی ، ادب عرفانی ، عماد فقیه کرمانی ، ده نامه ، سازه را