بررسی نگرش مرگ طلبی در شعر فریدون توللی

نگاه و نگرش هر شاعر به مقوله های مختلف، نشان می دهد که ما با جهان بینی های متفاوتیسر وکار داریم. یکی از این پدیده های مرگ است. فریدون توللی از شاعران معاصر و شاعریاست که بارها در اشعار خود، مقوله مرگ را به عناوین گوناگون به کار برده است. نگاه ونگرش وی به این پدیده در اشعارش مشهود است اما نگرش او به مرگ، پدیدهای مطلوباست که آن را خواهان است. توللی در جای جای اشعارش از مرگ به عنوان یک خواستهمطلوب یاد می کند و زندگی را زندانی می بیند که مرگ، رهایی از آن است. وی بارها ازخداوند طلب مرگ می کند تا بتواند از زندگی رهایی یابد. اما طلب مرگ از سوی شاعردلایلی دارد. وی به خاطر درد و رنج هایی که از آشنایان کشیده، مرگ را از زندگی درمیان آنها ارجح میداند و در جاهایی نیز نرسیدن به آرزوها را بر خود سخت میداند بههمین خاطر مرگ را طلب می کند. در واقع هر چند که شاعر مرگ طلبی را بارها به کاربرده اما در ذات خویش، ترسی را از آن در دل خود احساس می کند که بارها آن را بروزداده است. این تحقیق که با روش تحلیل – توصیفی صورت گرفته، با کمک شواهد مثالاز دیوان شعری وی، نگرش شاعر را به مقوله مرگ مورد ارزیابی قرار داده و ضمن تحلیلو تفسیر آنها، نگاه توللی به مرگ را برای مخاطبان شرح و تفسیر کرده ایم.

کلیدواژه ها:

فریدون توللی ، متون نظم ، ادبیات معاصر ، مرگ