بررسی تطبیقی شعر آیینی با تکیه بر دیوان اشعار حبیب الله چایچیان و عبدالحسین رحمتی

شعر دینی و ادبیات آیینی ایران، از اعتقادات و باورهای دینی و آرمان های مذهبی مردم است.شعر آیینی به گونه ای از شعر متعهدانه گفته می شود که از جهت معنایی و محتوایی صبغه یکلام دینی دارد و از آموزه های وحیانی، فرهنگ عترت و ولا یت و تاریخ اسلام سرچشمهمی گیرد. مناسبت های مذهبی، ستایش چهره های دینی، توجه به مقوله های قدسی و ملکوتیو تزکیه و تهذیب نفس انسانی، در هسته ی مرکزی شعر مذهبی قرار دارد. از جمله شاعرانشعر آیینی می توان حبیب الله چایچیان و عبدالحسین رحمتی را نام برد. این دو شاعر برایتبیین ارزش ها و افکار آیینی، هنر و زبان ادبی را به خدمت گرفته اند و از شیوه های بیان وفرم های زیبا و متنوع بهره برده اند، در این پژوهش از روش کتابخانه ای و از شیوه توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. و برآنیم به تحلیل و بررسی مضامین آیینی در اشعار حبیب اللهچایچیان و اشعار عبدالحسین رحمتی و شباهت ها و تفاوت هایی آنها در شعر آیینی بپردازیم.محوری ترین موضوعات و اصالت های فکری عبدالحسین رحمتی در زمینه ی ادبیات پایداری،اجتماعی، عاشقانه و ترانه است. موضوع عمده آثار ایشان ظلم ستیزی و استبداد ستیزی است.درباره ی اشعار حبیب الله چایچیان می توان گفت: بیشتر سروده های او، مدح و مرثیه اهلبیت(ع) است. خود ا و به تاثیرپذیری از اندیشه های علامه امینی و عسکری اشاره کرده است.نتایج به دست آمده از بررسی شعر این شاعران نشان میدهد که شعر آیینی سهم قابل توجهیاز مضمون و محتوای شعر این دو شاعر را به خود اختصاص داده و این دو شاعر ضمن نشاندادن وفاداری خود به محتوای آیینی، توانمندی های هنری و بلاغی خود را در پرورش ایننوع از شعر به کار بسته اند.

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی ، شعر آیینی ، حبیب الله چایچیان ، عبدالحسین رحمتی