ورزش، قانون و حکومت

این مقاله نظری انتقادی درباره قانون و حاکمیت در ورزش بین المللی ارائه می کند. موضوعات حاکمیت ورزش و قانون ورزش در بحث های معاصر درباره دنیای ورزش آزادانه مورد استفاده قرار گرفته است. موضوع حکمرانی جایگاه برجسته ای در بحث های مربوط به ورزش جهانی دارد و اینکه آیا امکان یا حتی مطلوب است که رویکرد مترقی تری نسبت به اصلاح ساختارها، مقررات، شیوه ها و قوانین ورزشی ایجاد شود یا خیر. دوگانگی ورزش به این معنی است که ورزش را متحد و تقسیم می کند، منصفانه و ناپاک، سالم و مخرب، بیانگر و کنترل شده، افسانه و واقعیت، و از نظر عمومی و خصوصی است. مالکیت تیم زندگی با یک نهاد بین المللی که امروزه ورزش می کند به طور فزاینده ای مستلزم مسئولیت متقابل در قبال تمام ورزش های قرن بیست و یکمی است. مسلما مشکل اخلاقی پایدار ورزش جهانی، شکاف گسترده بین و درون جهان های مختلف ورزشی است. یکی از چیزهایی که تاکنون از ورزش جهانی فرار کرده است، توانایی جمعی برای اقدام جهانی است.نتایج این مطالعه حاکی از آن است که با این حال، اگر مدیریت ورزش جهانی یا بین المللی قرار است پیشرفت کند، باید اشکال خاصی از اصلاحات ساختاری و قوانین مشترک را اتخاذ کند که این پتانسیل را دارد که نه آنقدر به شناخت قدرت و ثروت ورزشی، بلکه به توزیع و تنظیم مجدد منجر شود. قدرت و ثروت ورزشی حداقل سازمان های ورزشی باید به طور فزاینده ای پاسخگو، شفاف و تهاجمی نسبت به نمایندگی از جامعه یا سهامداران محلی در اداره سازمان های ورزشی باشند.