بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش نشانه های اضطراب در سنین مختلف

اضطراب یکی از شایعترین اختلالات نوروتیک است که همه انسانها در شرایط مختلف آن را تجربه میکنند. این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب و افزایش کنش وری تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انجام شده است. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه قبل از اجرای مداخله، تمامی آزمودنی ها توسط پرسشنامه های مقیاس اضطراب و هراس اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند، سپس از میان کسانی که دارای هراس اجتماعی بودند، به طور هدفمند ۵۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (۲۵ نفر گروه آزمایش و ۲۵ نفر گروه کنترل) و بعد از اجرای متغیر مستقل گروه درمانی شناختی رفتاری، پرسشنامه اضطراب مجددا اجرا شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل استنباطی دادهها از شاخصهای آماری مانند تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اضطراب و کنش وری تحصیلی دانش آموزان در پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری داشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری می توان در بهبود سلامت روان شناختی و کنش وری تحصیلی دانش آموزان مورد کاربرد قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب ، هراس اجتماعی ، کنشوری تحصیلی.