مقاله علمی – پژوهشی: جایگزینی روغن ماهی جیره غذایی با سطوح مختلف روغن گیاهی کانولا بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه تاسماهیان سیبری (Acipenser baerii)

تاثیر جایگزینی سطوح مختلف روغن ماهی کیلکا با روغن کانولا بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و آنزیم های گوارشی بچه تاسماهیان سیبری (Acipenser baerii) مورد بررسی قرار گرفت. ۱۸۰ عدد بچه ماهی (وزن متوسط ۰۹/۲±۵/۲۲ گرم) به مدت ۱۰ هفته با ۴ جیره غذایی پروتئین و چربی (۴۴ و ۱۴ درصد) ((۱: ۱۰۰ درصد روغن ماهی (FO۱۰۰)، ۲: ۱۰۰ درصد روغن کانولا (CO۱۰۰)،۳: ۵۰ درصد روغن ماهی + ۵۰ درصد روغن کانولا (CO۵۰+FO۵۰) و ۴: ۷۰ درصد روغن ماهی + ۳۰ درصد روغن کانولا (FO۱۰۰+CO۳۰)) تغذیه شدند. میانگین شاخص های رشد و کارایی غذا در بچهماهیان تغذیه شده با جیره های FO۱۰۰ و CO۱۰۰ به طور معنیداری نسبت به ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی مخلوطی از روغن کانولا و روغن ماهی (CO۵۰+FO۵۰ و FO۱۰۰+CO۳۰) کمتر بود (۰۵/۰p<). تغییر در نسبت روغن ماهی و روغن کانولا موجب تغییر معنی دار در رطوبت، چربی و خاکستر لاشه (۰۵/۰p<) شد، اما اثر معنی داری بر پروتئین لاشه نداشت (۰۵/۰p>). مقادیر آنزیم لیپاز و کیموتریپسین در ماهیان تغذیه شده با جیره CO۵۰+FO۵۰ به طور معنی داری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیرههای  FO۱۰۰و CO۱۰۰ بود (۰۵/۰p<). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده ترکیبی از منابع روغن گیاهی و روغن جانوری به نسبت مساوی تاثیر بهتری بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه و آنزیم های گوارشی تاسماهی سیبری در مرحله رشد دارد.

کلیدواژه ها:

Siberian sturgeon (Acipenser baeri) ، Canola oil ، Fish oil ، Growth performance and survival ، تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) ، روغن کانولا ، روغن ماهی ، عملکرد رشد و ترکیب لاشه