بررسی و ارزیابی نقش ساختارهای جغرافیایی و سامانه اطلاعاتی GIS، در حفاظت زیست محیطی

اطلاعات مکانی یکی از مهمترین و حساس ترین عوامل تصمیم گیری و به خصوص تصمیم گیری های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در زندگی امروزه می باشد. به همین دلیل بسیاری ازنیازها، اهداف و فعالیت های سازمان های مختلف زمانی امکان پذیر است که دسترسی به داده های مکانی مناسب و یکپارچه میسر باشد . این موضوع به خصوص برای برنامه ریزیهای کلان بسیارحائز اهمیت است . بنابراین توسعه زیرساختارهای اطلاعات مکانی به عنوان یک بستر توانمندسازی در جوامع با اطلاعات مکانی ، در سطوح مختلف شده است . محیط زیست به عنوان یکی از ابزارهای در دست هر کشور می باشد به طوری که سلاح های جدید با هدف تخریب محیط زیست ساخته می شوند و بخش جدید پژوهش های دکترین دفاعی کشور ها صرف بررسی نقاط ضعف و قوت محیط زیست و تقویت بیشتر محیط زیست کشور می شود.در این سیستم اطلاعات جغرافیایی به واسطه نوع برنامه ریزی و توانایی تجزیه و تحلیل بالا در این بحث دارای جایگاه ویژه ای می باشد در میان شهرها که به عنوان مراکز جذب جمعیت با مسائل و مشکلات متعدد و مختلف زیست محیطی مانند آلودگی هوا،صدا،تولید زباله،آلودگی آبها و ... روبرو هستند و یکی از ابزارهای پیشرفته و نو در علم GIS سیستم های اطلاعات جغرافیایی و فنون وابسته به آن است.از آنجایی که مدیریت و برنامهریزی بهینه در کشور نیز همانند هر جامعه رو به توسعه نیارمند موجودیت و دسترسی به حجم عظیمی از ا طلاعات مکانی می باشد، لذا می تواند نقش ویژه ای را در جهت ارتقا کیفیت این مدیریت در سطوح مختلف ایفا کند . زیرساختارهای اطلاعات مکانی یک شبکه ارتباطی بین پایگاه های اطلاعات، سرویس ها و خدمات، کاربردها ، فن آوری و سیاستگذاری است که میتواند کیفیت زندگی را به طور کلی بالا ببرد و این امر از طریق دسترسی به پایگاههای اطلاعاتی دقیق و بهنگام میسر میشود.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، GIS ، سامانه های اطلاعات جغرافیایی