اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی منظم باحرکت چشم و پردازش مجدد در کاهش علائم و درمان اضطراب

مقدمه : میزان اضطراب نقش تاثیرگذاری در تعیین کیفیت زندگی افراد بازی می کند و با کاهش آن می توان اقدام موثری در جهت بهبود کیفیت زندگی انجام داد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی منظم باحرکت چشم وپردازش مجدد درکاهش علائم ودرمان اضطراب است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعین دارای اضطراب مراجعه کننده به بیمارستان ها و مراکز روانشناسی و مشاوره استان تهران بوده که به روش نمونه گیری غیر تصادفی دردسترس ۳۰ نفر انتخاب شده و به دو گروه ۱۵ نفره تقسیم شدند. ابزار گردآوری پرسشنامه مقیاس ۲۱ سوالی افسردگی و اضطراب و استرس لاویبوند بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ  بررسی و مقدار آن (۸۷/۰) محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی از آزمون آماری کوواریانس و نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها: در مجموع ۱۰۰ نفر وارد مطالعه شدند که ۸۰ نفر زن و ۲۰ نفر مرد بودند. نتایج نشان داد که درمان افراد به روش حساسیت زدایی با حرکت چشم و بازپردازش باعث بهبود معنادار در نمرات افراد درمان شده نسبت به گروه شاهد شد ( P=۰.۰۰۰).   نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که روش درمانی حساسیت زدایی با حرکت چشم و بازپردازش در درمان اضطراب و کاهش آن و کاهش بروز علایم آن موثر بوده است.  

کلیدواژه ها:

Regular Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) ، Anxiety ، DASS ، Lovibond. ، حساسیت زدایی منظم با حرکت چشم و پردازش مجدد ، اضطراب ، لاویبوند.