تاثیر یک دوره تمرینات اصلاحی منتخب بر برخی پارامترهای وضعیتی و بیومکانیکی افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک با استفاده از روش فتوگرامتری

مقدمه: اسکولیوز ایدیوپاتیک یک ناهنجاری سه بعدی در ستون فقرات است که اگر بدون درمان باقی بماند می­تواند پیشرفت کند و منجر به ایجاد درد کمر، نقص در ظرفیت حیاتی و اختلالات روانی- اجتماعی گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات اصلاحی بر برخی پارامترهای وضعیتی و بیومکانیکی افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بود. مواد و روش ها: تعداد ۲۵­ دانش ­آموز مبتلا­ به اسکولیوز ایدیوپاتیک بصورت هدفمند انتخاب شدند و به مدت ۱۰ هفته (سه جلسه در هفته) در برنامه تمرینات اصلاحی شرکت کردند. به منظور اندازه ­گیری زاویه اسکولیوز و میزان اختلاف نسبی بین زاویه تحتانی کتف و شانه ها از روش فتوگرامتری از نمای خلفی استفاده شد. برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ­ها از آزمون شاپیروویلک استفاده شد. همچنین به منظور بررسی نتایج قبل و بعد از آزمون از روش آماری تی همبسته استفاده شد. یافته­ ها: نتایج این پژوهش نشان دهنده کاهش معناداری در میانگین زاویه انحنای جانبی ستون فقرات (۰/۰۰۰=P)، میزان اختلاف نسبی بین زاویه تحتانی کتف (P=۰/۰۰۰) و شانه ها (P=۰/۰۳۵) پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی نسبت به قبل بود. نتیجه ­گیری: تمرینات اصلاحی مناسب میتواند تاثیر مطلوبی در کاهش زاویه انحنای جانبی ستون فقرات و بهبود راستای زاویه تحتانی کتف و شانه ها در افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Corrective Exercises ، Postural and Bio-mechanical Parameters ، Idiopathic Scoliosis ، تمرینات اصلاحی ، پارامترهای وضعیتی و بیومکانیکی ، اسکولیوز ایدیوپاتیک