مقایسه شیوع بیماری های مزمن در سالمندان مناطق شهری و روستایی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 290
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HWCONF10_046
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1401
چکیده مقاله:
با افزایش میانگین سن و رشد جمعیت سالمند، انتظار می رود رفته رفته بر شیوع بیماری های مزمن افزوده شود. این مطالعه با هدف شیوع بیماری های مزمن سالمندان در مناطق شهری و روستایی انجام پذیرفت. در بررسی توصیفی- تحلیلی، ۸۰۲۴ نفر سالمند در سالهای ۱۳۹۹ لغایت ۱۴۰۰ به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق فرم مراقبت ادغام یافته سلامت سالمندان صورت پذیرفت. اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی شامل آزمون کای اسکویر و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ۴۹% سالمندان در روستا و %۵۱ در مناطق شهری زندگی می کردند، %۵۴/۱۶ زنان و مابقی مردان بودند. کمترین سن در دو جنس ۶۰ سال و بیشترین سن در مردان ۹۵ سال و در زنان ۹۷ سال بود. % ۷۶/۸ از سالمندان شهری و % ۷۳/۲ از سالمندان روستایی متاهل، % ۴۰/۶ از سالمندان شهری و % ۵۴/۶ سالمندان روستایی بیسواد ، %۴۸/۹ از سالمندان شهری و % ۴۱/۱ از سالمندان روستایی دارای شغل بودند. همچنین % ۶/۲ از سالمندان شهری و % ۱۹/۵ از سالمندان روستایی، تحت پوشش سازمانهای حمایتی بودند. از نظر نمایه توده بدنی % ۷/۱ شهری و % ۱۲/۷ روستایی لاغری، % ۵۱/۳ شهری و % ۵۸/۱ روستایی طبیعی ، %۲۲ شهری و % ۱۷/۴ روستایی اضافه وزن و % ۱۹/۶ شهری و ۱۱/۸ % روستایی چاق بودند. %۱۵ از شهری و %۷/۴ از روستایی بیماری قلبی عروقی، %۵۱ از شهری و % ۴۷/۹ از روستایی بیماری فشارخون ، % ۲۳/۱ از شهری و % ۱۵/۷ روستایی بیماری دیابت ، % ۲۱/۲ از شهری و %۲۴ از روستایی بیماری چربی خون و % ۱۱/۷ از شهری و % ۵/۶ از روستایی بیماری افسردگی داشتند. نتایج آزمون x۲ ارتباط معناداری بین محل سکونت و وضعیت تاهل، تحصیلات، شغل ، تحت پوشش سازمانهای حمایتی ، نمایه توده بدنی ، قندخون ناشتا ، ابتلا به بیماری های مزمن دیابت، قلبی عروقی، چربی خون، فشارخون و افسردگی نشان داد .(p<۰/۰۵) تشخیص رفتارهای افراد از طریق ارزیابی شیوه زندگی به منظور برنامه ریزی جهت ارتقای سطح سلامت آن ها امری ضروری است؛ زیرا شواهد نشان می دهند که درصورتی که فرد به طور معمول و به نحو صحیح فعالیت های ارتقاءدهنده سلامتی را انجام دهد، شیوه زندگی بهتری خواهد داشت و لزوم مداخلات به خصوص با تاکید بر فعالیت بدنی و مصرف غذاهای سالم ضروری می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عصمت پورقنبری
کارشناس مامایی، مرکز بهداشت فریمان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
فاطمه رضائی شریف
دانشجوی دکتری آمار زیستی ، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، ایران
زهرا مختاری
کارشناس مامایی ، مرکز بهداشت فریمان ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، ایران
معصومه احمدزاده
کارشناس بهداشت عمومی، مرکز بهداشت فریمان ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
عصمت جمالی مطلق
کارشناس مامایی ، مرکز بهداشت فریمان ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، ایران