مروری بر بیماری بازپدید تب کریمه کنگو قابل انتقال بین انسان و دام

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو از بیماری های ویروسی مشترک بین انسان و دام است که عامل بیماری، ویروسی از خانواده بانیاویریداوجنس نایرو ویروس است. این بیماری در اثر تماس با خون انسان و یا حیوان آلوده و همچنین از طریق گزش کنه هیالوما نیز به انسان انتقالمی یابد. برای اولین بار در دهه ۱۹۴۰ شناسایی شده و در حال حاضر به طورجدی آفریقا، آسیا، اروپا و شرق میانه را درگیر نموده و همچنین -ایران یکی از مناطق اندمیک این بیماری میباشد و سابقه تاریخی وجود موارد مشکوک تب هموراژیک کریمه کنگو در ایران به صدها سال قبلو گزارش موارد محتمل به حدود سه دهه قبل برمی گردد و با توجه به اینکه وجود موارد قطعی بیماری در سال های اخیر به اثبات رسیده استلذا جزو بیماری های زئونوز بازپدید در ایران به حساب میآید. مخزن اصلی این ویروس در طبیعت کنه ها می باشند؛ ولی به گاو، گوسفند، بز،خرگوش، گورخر، بوفالو، کرگدن و زرافه نیز به عنوان مخزن های دیگر این ویروس می توان اشاره کرد. بیماری در حیوانات بدون علامت است وگاه با یک بیماری تب دار چندروزه تمام میشود. در فرم شدید ممکن است موجب سقط جنین در گاو شود و همچنین در انسان؛ با سردردشدید، تب، لرز، سرگیجه، درد شدید عضلات، بی اشتهایی، درد پشت حدقه چشم، ترس از نور، تهوع، استفراغ، گلودرد، دلدرد ظاهر میشود؛ واز روشهای تشخیص آزمایشگاهی مانند روشهای مولکولی، روش های مختلف سرولوژیک و روشهای جداسازی ویروس میتوان استفاده کرد؛و همچنین از درمان های حمایتی که شامل تنظیم آب و الکترولیت و درمان اختلال انعقادی پیشرونده است؛ و داروهای ضدویروسی مثلریباویرین، استفاده می شود. در این مقاله هدف ما بررسی بیشتر این بیماری ازلحاظ اپیدمیولوژیک، اتیولوژی، علائم، روشهای تشخیص، درمانو ارائه راه هایی برای پیشگیری با این بیماری مشترک بازپدید است.

کلیدواژه ها:

تب کریمه کنگو ، بازپدید ، انسان ، دام