بررسی تاثیرپذیری درگیری و مشارکت شغلی کارکنان از رهبری اصیل در سازمانهای دولتی

در عصر کنونی عملکرد سازمان های دولتی به یکی از مهمترین موضوعات موردتوجه پژوهشگران و مدیران تبدیلشده است که باعث تلاش برای توانمندی سازمان ها را در کسب مزیت رقابتی نسبت به سایر شرکت ها و نیز منزلت اجتماعی شده است. مهمترین منبع یک سازمان کارکنان آن هستند، باید به آنها فضا و زمان خوبی داده شود تا ترکیبی ایده آل از توانمندی خود را در محل کار خود ایجاد کنند. در کار، یک سبک رهبری مناسب، راه ایجاد حس مشارکت در کارمندان است. مشارکت کاری با پیوند دادن کارکنان ازنظر فیزیکی و عاطفی به سازمانشان منجر به عملکرد شغلی بهتر و نتایج مثبت کار بیشتر میشود. رهبری اصیل بر جنبه های مثبتی تمرکز میکند که باید تقویت شوند و به افراد اجازه شکوفایی بدهند. رهبران اصیل از طریق شناسایی و از طریق برانگیختن امید، اعتماد و احساسات مثبت بر نگرش های کاری پیروان خود (یعنی مشارکت) تاثیر میگذارند. بهعبارتدیگر، زیردستان بیشتر درگیر کار خود میشوند زیرا با رهبر و جمع (یعنی گروه) همذات پنداری میکنند، امیدوارتر هستند، به رهبر خود اعتماد میکنند و احساسات مثبت بیشتری را تجربه میکنند. لذا سازمان ها باید در جهت اجرای یک سبک رهبری مناسب در جهت مشارکت حداکثری کارکنان گام بردارند و درنتیجه بر عملکرد کارکنان تاثیر بگذارند که درنهایت بر عملکرد سازمان تاثیر بگذارد. در این پژوهش از مطالعات کتابخانه ای با بررسی یکپارچه ادبیات پژوهشی استفاده شده است که به طور جامع امکان تجزیه وتحلیل مطالعات تجربی و غیرتجربی را در تحقیقات فراهم میکند. نتایج این تحقیق میتواند برای مدیران و سازمانها مفید باشد تا تشخیص دهند که چگونه میتوان مشارکت کاری کارکنان را از طریق رهبری اصیل افزایش داد، یافته های ما نشان میدهد که رفتار مشارکتی کارکنان با اصالت رهبران گروه مرتبط است.

کلیدواژه ها:

رهبری اصیل ، مشارکت کارکنان ، درگیری کاری ، سازمان های دولتی