بررسی رابطه رهبری تحول گرا و توانمندسازی کارکنان با تعارضات سازمانی (مطالعه موردی: بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه)

این پژوهش به بررسی رابطه رهبری تحول گرا و توانمندسازی کارکنان با تعارضات سازمانی در بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه پرداخته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی و از نظر روش از نوع همبستگی است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و ابزار موردنیاز فیش برداری است. جامعه آماری پژوهش کارکنان بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه است. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۲۶ نفر تعیین گردید. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار موردنیاز استفاده از پرسشنامه های رهبری تحول گرا باس و آولیو ۲۰۰۰ توانمندسازی کارکنان راسل و همکاران ۲۰۰۳ و تعارضات سازمانی شیرخانی (۱۳۹۰) است. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی اسپیرمن) با استفاده از نرم افزار ۲۶spss است. یافته ها نشان داد که بین رهبری تحول گرا و توانمندسازی کارکنان ارتباط معناداری وجود دارد. بین رهبری تحولگرا و تعارضات سازمانی ارتباط معناداری و مثبتی وجود دارد و در نهایت ارتباط معنادار و مثبت بین توانمندسازی کارکنان و تعارضات سازمانی مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که رهبری تحول گرا عامل مثبت و موثری بر افزایش توانمندسازی کارکنان و کاهش تعارضات سازمانی به شمار می آید و در صورت توانمند شدن کارکنان تعارضات سازمانی تا حد زیادی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، توانمندسازی کارکنان ، تعارضات سازمانی ، بیمارستان فارابی کرمانشاه