بررسی فقهی سرمایه گذاری خارجی و محیط زیست و مناسبات حقوقی آن ها با یکدیگر

زمینه و هدف : در این پژوهش تلاش و هدف این است درحد امکان که به جایز بودن فعالیت سرمایه گذاری خارجی و عدم تخریب محیط زیست با توجه به قواعد فقهی و اسلامی استناد می شود ؛ به تاثیر سرمایه گذاری خارجی در تخریب محیط زیست که با اصول فقهی و دینی کشور ما مخالف است نیز پرداخته شود ؛ بنابراین ضرورت انجام این تحقیق نیز ارائه راهکارهای حقوقی لازم برای کاهش و عدم اثرات منفی سرمایه گذاری خارجی بر محیط زیست است تا از این طریق گامی موثر در جهت مدیریت سرمایه گذاری خارجی با حفظ ملاحظات زیست محیطی برداشته شود .روش : دراین پژوهش از روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است. یافته ها و نتایج : با توجه به اهمیت سرمایه های خارجی و تاثیر آن بر وضعیت محیط زیست در دهه های اخیر برآن شدیم ابتدا موضع شریعت اسلام در مورد سرمایه گذاری خارجی و همچنین تحولات حادث در محیط زیست با استناد به منابع فقهی مورد مداقه قرار دهیم و سپس تاثیر سرمایه گذاری خارجی را در تخریب محیط زیست و راهکارهای پیشنهادی مورد تبیین و تحلیل حقوقی قرار دهیم تا از این طریق گامی موثر در جهت تعادل حفظ محیط زیست و جریان سرمایه گذاری خارجی با توجه به مبانی فقهی و حقوقی برای کشورمان برداشته شود .

کلیدواژه ها:

مبانی فقهی ، قاعده لاضرر ، اقتصاد اسلامی ، سرمایه گذاری خارجی ، محیط زیست