بررسی جایگاه خودکنترلی و اخلاق در دانش آموزان

خودکنترلی به همسویی افکار، احساسات و اعمال با اهداف با ارزش پایدار در مواجهه با گزینه های لحظه ای جذاب تر اشاره دارد. خودکنترلی به ظرفیت افراد برای تعدیل اعمال و پاسخ هایشان اشاره دارد . خودکنترلی یک الگوی پاسخ اولیه را بازنویسی می کند و آن را با دیگری جایگزین می کند اخلاق در زندگی بسیار مهم است و تعامل اجتماعی را تسهیل می کند. . خودکنترلی می تواند در کنترل رفتار منفی باشد و این به طور غیرمستقیم به اخلاق مربوط می شود همچنین بر نمادسازی هویت اخلاقی تاثیر دارد. اخلاقی که در خانه، در مدارس و در کل جامعه نهادینه می شود، کارکرد افراد را در زندگی خود آسان می کند. به همین دلیل، عوامل موثر بر اخلاقیات دانش آموزان مستلزم بررسی فوری است. خودکنترلی به عنوان تنظیم خودآغازی افکار، احساسات و اعمال تعریف می شود. خود تنظیمی، سازگاری افراد با محیط را آسان تر می کند. خود تنظیمی به صورت پویا همراه با رشد شخصیت توسعه می یابد. عوامل خودتنظیمی وجود دارد که درون یا بیرون افراد وجود دارد. دانش آموزان به عنوان قشرهای سازنده جامه از تاثیرات خودتنظیمی وخودکنترلی و اخلاق مستثنی نیستند بنابر این در پژوهش حاضر جایگاه هرکدام را در دانش آموزان بررسی شده است. با توجه به اهمیت موضوع هدف از پژوهش حاضر بررسی جایگاه خود کنترلی و اخلاق دردانش آموزان است. روش مطالعه در پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای (مروری) بوده است برای این منظور از مطالب تحقیقات و مقاله های چاپ شده و اطلاعات علمی کتابخانه ای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

خودکنترلی ، خودتنظیمی ، اخلاق.