میزان اثر بخشی واکسن های کووید۱۹

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 158

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC14_446

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: تکامل ویروس در طول پاندمی کووید ۱۹ما را به این نتیجه رسانده است که چهار گونه نگران کننده وجود دارد: آلفا، بتا، گاما، دلتا. آلفا اولین گونه شناخته شده در انگلستان است و واکسیناسیون کووید ۱۹در برابر بیماری نشانه دار،شدید و کشنده در گونه آلفا بسیار موثر است. اطلاعات مشاهده ای از قطر کاهش اثر بخشی در مقابل بیماری نشانه دارحاصل گونه بتا را نشان میدهد ولی تاثیر در برابر بیماری شدید ، وخیم و کشنده در فرد واکسن شده با فایزر بسیار بالاست. در نهایت بیشترین مقدار بی اثر کردن واکسن در گونه گاما دیده می شود. اگرچه تزریق دوز سوم افزایش سریع و آشکاری در محافظت علیه دو نوع بیماری خفیف و شدید در تمام گونه ها را فراهم می کند.روش جستجو: این مطالعه یک مطالعه مروری بود که با استفاده از بانک های اطلاعاتی ISI, Pubmed, Scopus, Wiley،Emerald, Magiran, SID , Iranmedex ,Proquest و با استفاده از کلید واژه های vaccine, effectiveness ،covid۱۹,sars_cov_۲ و معادل های فارسی آن ها انجام گرفت. حاصل این جستجوها براساس هدف مطالعه، به صورت مرحله به مرحله به ترتیب با مطالعه عنوان، چکیده و مقاله کامل، پالایش شد. درنهایت بین ۱۵۰مقاله یافته شده، ۵مورد با معیارهای گروه مطابقت داشت و در مطالعه لحاظ شد.یافته: اثربخشی واکسن در مقابله با عفونت حاصل ازهر چهار گونه نگران کننده ، غالبا در افراد مسن در مقایسه با افراد جوانتر کمتر یا مشابه بوده است و این اثربخشی (به جز در مقابل گاما با فایزر و دلتا با آسترازنکا) در افراد مسن بعد از دوز دوم به طور قابل مقایسه افزایش یافته است. اثر واکسن دربرابر بستری شدن و مرگ بعد از عفونت در هر دو گروه جوان و مسن بالاتر بوده است. اثر بخشی بعد از دوزاول واکسن فایزر، نوواکس، آسترازنکا به طور ویژه در مقابل با گونه دلتا کمتر از گونه آلفا است. درمطالعات هیچ اثری در مقابل اومیکرون بعد از ۱۵هفته از دوز دوم آسترازنکا دیده نشده است، در حالی که اثر بخشی فایزر ۲تا ۹هفته بعد از دوز دوم ۸۸درصد بوده است و کاهش اثر ۳۴تا ۳۷درصدی با گذشت ۱۵هفته از دوز دوم دیده شده. به طور کلی اثر بخشی حاصل از دوزاول هر سه نوع واکسن در مقابل بستری شدن یا مرگ ناشی از ۴واریانت نگران کننده ازعفونت نشانه دار بیشتر بوده است.نتیجه گیری: اثربخشی واکسن در برابر بستری یا مرگ و میر نسبت به اثربخشی آنها در برابر عفونت بیشتر بوده و در اکثر ترکیبات واکسن ها اثربخشی در افراد مسن در مقایسه با افراد جوانتر کمتر بوده است. ایمنی اولیه با دو دوز واکسن محافظت محدودی در برابر بیماری نشانه دار حاصل واریانت امیکرون را فراهم کرده است.

نویسندگان

یکتا فینی

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشکده پرستاری و مامایی، علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران