نقش و اثر پروتئین ضدانعقادی S بر ویروس کووید-۱۹ : مرور نظام مند
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 239
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHSC14_430
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف : کووید- ۱۹در حال حاضر یک بیماری همه گیر جهانی است و تاثیر فاکتورهای مختلفی بر کنترل و درمان این ویروس سنجیده شده است. در میان این عوامل مختلف، نقش پروتئین ضدانعقادی S بر ترومبوز و لخته داخل عروقی که در بیماری SARS-CoV-۲ از علائم شایع است، قابل توجه می باشد. پروتئین S یک پروتئین پلاسمایی ضد ترومبوتیک است که به عنوان یک فاکتور هدف برای پروتئین فعال شده C عمل میکند. هدف از این مطالعه، مروری بر نقش پروتئین ضدانعقادی S در جلوگیری از ترومبوز در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹میباشد.مواد و روش ها : در این مطالعه مروری سیستماتیک با استفاده از کلیدواژه های کووید- ۱۹، پروتئین S و ویروس کرونا، به صورت فارسی و انگلیسی، جداگانه و ترکیبی، مطالعات مرتبط بدون محدودیت زمانی تا سال ۲۰۲۰در پایگاه های اطلاعاتی شامل Science Direct, pubmed, NCBI, NEJM, researchgate و موتور جستجوگر Google Scholar انتخاب و بر اساس اهداف پژوهش ۲۶مقاله تجزیه و تحلیل شد.نتایج : نتایج مطالعات نشان داد بیمارانی که به سختی مبتلا به COVID-۱۹ هستند، یک واکنش ایمنی بیش فعال را توسط اینترلوکین ۶ (IL-۶) تحریک می کنند که باعث تحریک و فعال سازی طوفان سایتوکین و اختلال انعقاد خون به همراه هایپوکسی میشود. در نتیجه این وقایع، سطح پروتئین S با افت شدید مواجه شده و خطر ترومبوز در بیماران مبتلا تشدید میشود. همچنین یافته ها نشان داد که استفاده از داروهای ضد التهابی، مانند کورتیکواستروئیدها، که مسیر IL-۶ و فعال سازی آبشار مکمل را هدف قرار داده و آن را مهار می کنند، ممکن است مفید باشد.نتیجه گیری : در مطالعات صورت گرفته، رابطه کمبود پروتئین S و خطر بالاتر ترومبوز وریدی اثبات شده است. از آنجا که دو عامل هایپوکسی و التهاب ناشی از IL-۶، فراوانی پروتئین S را کاهش می دهند، منطقی است که مصرف پروتئین S را به عنوان یک درمان موثر در بیماران شدید COVID-۱۹ در نظر بگیریم. با این حال، سازوکار دقیق قابلیت انعقادپذیری COVID-۱۹ به خوبی درک نشده و نیاز به مطالعات بیشتری احساس میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عرفان رجبی
دانشجوی کارشناسی تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بیرجند، بیرجند، ایراندانشجوی کارشناسی تکنولوژی جراحی، دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بی
مریم دنیایی
عضو هیئت علمی تمام وقت گروه اتاق عمل، دانشگاه آزاد آسلامی، واحد مشهد، مشهد، ایران