بررسی ارتباط سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن با کیفیت زندگی با توجه به متغیر میانجی نمایه توده بدنی و متغیر تعدیلگر جنسیت در کارکنان سازمان های دولتی شهر اهواز

زمینه و هدف : خودکارآمدی شاخص پیش بینی کننده کاهش وزن است. افرادی که نوسان وزن زیادی را تجربه می کنند، به طور معمول از سطح خودکارآمدی پایین تری برخوردار هستند. با توجه به نقش خودکارآمدی در میزان کالری دریافتی و بنابراین خطر اضافه وزن و چاقی و نیز متعاقبا اثر بر کیفیت زندگی افراد، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن با کیفیت زندگی با توجه به نمایه توده بدنی به عنوان متغیر میانجی و متغیر تعدیلگر جنسیت در کارکنان سازمان های دولتی شهر اهواز انجام شد.مواد و روش ها : پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی از نوع مقطعی است که بر تعداد ۲۴۴نفر از کارکنان شاغل در سازمان های دولتی شهر اهواز انجام شد. از پرسشنامه های سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن، کیفیت زندگی SF-۳۶ و اندازه گیری قد و وزن افراد به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. پرسشنامه ها به شیوه خودگزارش دهی با مصاحبه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از SPSS ویراست ۲۴ و AMOS ویراست ۲۲مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج : %۵۱درصد از افراد مطالعه را مردان و %۴۹درصد از آنان را زنان تشکیل می دادند. بین متغیر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و کیفیت زندگی بدون حضور متغیر میانجی نمایه توده بدنی ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت (P< ۰/۰۰۳). از آزمون بوت استرپ جهت بررسی نقش میانجی نمایه توده بدنی استفاده شد. مسیر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن به کیفیت زندگی، با میانجی گری نمایه توده بدنی معنادار نشد. به این معنا که ارتباط میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و کیفیت زندگی یک ارتباط مستقیم بوده و تحت تاثیر متغیر میانجی نمایه توده بدنی قرار ندارد. اما بعد از ورود متغیر تعدیلکر جنسیت، تنها در گروه زنان، میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و کیفیت زندگی ارتباط غیر مستقیم و معنادار و با میانجی گری نمایه توده بدنی مشاهده شد {(p=۰/۰۰۹)B=۰/۳۴۳}. از طرفی، اگرچه میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و کیفیت زندگی در هر دو گروه مردان و زنان رابطه معناداری مشاهده شد، اما اختلاف میان مردان و زنان در این رابطه معنادار نبود.نتیجه گیری : از آنجا که بر اساس یافته ها، رابطه میان دو متغیر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و کیفیت زندگی تنها در گروه زنان، رابطه ای غیر مستقیم و متاثر از متغیر میانجی نمایه توده بدنی است، لذا می توان گفت که نمایه توده بدنی، رابطه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن با کیفیت زندگی را در گروه زنان به صورت جزئی میانجی گری می کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، کیفیت زندگی ، میانجی ، تعدیلگر