چالش های HSE با بیماری کرونا در محیط های شغلی- مطالعه مروری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 132

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC14_382

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اثرات بیماری کرونا COVID-۱۹ بر سلامت در ابعاد مختلف جسمی و روانی با گزارش های اولیه پزشکی و پوشش رسانه ای باعث افزایش آگاهی عموم مردم به ویژه کارکنان و کارگران در مراکز صنعتی در طول این پاندمی گردید. با این حال، پیامدهای بهداشتی COVID-۱۹ برای نیروی کار جهانی چند وجهی و پیچیده است و مسئولان HSE را بعنوان عناصری پیشگام در اجرای اقدامات پیشگیرانه و کنترلی در راستای حفظ سلامت کارگران در مواجهه با این بیماری نوظهور، با چالش های اساسی روبرو کرده است. لذا در این مطالعه سعی شده است تا ضمن شناسایی و بررسی این چالش ها، راهکارهایی جهت بهبود و رفع اثرات نامطلوب ارائه گردد.روش جست و جو: در این مطالعه با استفاده از کلید واژه های "Covid۱۹, workplace, HSE, OHSE, mental، health, Ergonomics, Corona-crisis" در پایگاه اطلاعاتی (Science Direct) و موتور جستجوگر (GOOGLE SCHOLAR) مطالعات مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: کرونا نه تنها سلامت جسمی بلکه سلامت روانی ما را نیز تحت تاثیر قرار داده است. شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی از جمله خطراتی است که سلامت جسمی کارگران را تهدید می کند. آثار روانی کرونا پنهان است و به مرور باعث بروز مشکلات روحی روانی می گردد. خود بیمارانگاری ناشی از ویروس کرونا از طریق افزایش استرس شغلی و کاهش تاب آوری باعث کاهش بهره وری شغلی می گردد. همچنین افت کارایی ذهنی، افزایش خطای انسانی، استرس شغلی و مشکلات روانی-اجتماعی از دیگر پیامدهای این دوران خاص می باشد. کمبود وسایل حفاظت فردی و نحوه تامین آن، از دیگر چالش های مسئولان HSE در این دوره می باشد.نتیجه گیری: عدم پیش بینی و آمادگی جوامع بشری برای مقابله با بیماری های همه گیر مانند کرونا COVID-۱۹، باعث بحران در مدیریت و تامین ابزارهای لازم جهت مهار و کنترل آن به ویژه در صنایع مختلف می شود; که این امر تهدید هایی برای سلامت جسمانی و روانی کارکنان و کارگران را در پی دارد. طی دوره شیوع COVID-۱۹، در شرایطی که نمی توان خطر را حذف کرد، موثرترین روش حفاظت، به ترتیب اولویت شامل کنترل های مهندسی، کنترل های مدیریتی، اقدامات ایمن کاری (نوعی از کنترل مدیریتی) و وسایل حفاظت فردی هستند.

نویسندگان

علی مطیع شرعی

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

رسول احمدپور

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

فاطمه آدینه

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

پرستو وصلی

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز،ایران

سید شمس الدین علیزاده

دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران