پیشنهاد چارچوبی کلی برای ارزیابی ریسک فعالیت های دارای نانومواد

مقدمه: علیرغم کاربردهای فراوان در بخش های مختلف علمی و صنعتی، ظهور نانومواد، کارکنان، مصرف کنندگان و محیط زیست را در معرض نسل جدیدی از مخاطرات هوابرد قرار داده است. تحقیقات مختلف، اثرات سوء این مواد را بر قسمت های مختلف بدن انسان نشان داده اند.مواد و روش ها: همزمان با مطرح شدن بحث اثرات سوء نانومواد بر انسان و محیط زیست، محققان درصدد برآمدند تا روش هایی را برای ارزیابی ریسک های ناشی از این مواد ارائه دهند. نبود اطلاعات کافی و همچنین وجود عدم قطعیت های فراوان در زمینه اثرات نانومواد بر انسان و محیط زیست، و همچنین در زمینه ویژگی هایی از نانومواد که بر این اثرات موثر هستند، انجام ارزیابی ریسک کمی (روش سنتی بهداشت حرفه ای) را برای نانومواد – با دانش کنونی- سخت، با قابلیت استناد پایین و در مواردی غیرقابل انجام کرده است.نتایج: روش هایی که تاکنون برای ارزیابی ریسک فعالیت های درگیر با نانومواد ارائه شده اند، باوجود برخی ویژگی های مثبت، بسیار مورد نقد قرار گرفته اند. محققان مختلف در فکر ارتقاء این روش ها و نیز ارائه روش های نوین برای ارزیابی ریسک این مواد هستند. نگارنده نیز با بررسی روش های مبتنی بر Control Banding و استخراج نقاط قوت و ضعف آنها، چارچوبی جدید را برای ارزیابی ریسک فعالیت های درگیر با نانومواد پیشنهاد کرده است.نتیجه گیری: روش پیشنهادی، مبتنی بر ماتریسی چهاروجهی است. دو وجه ویژگی های فیزیکی شیمیایی نانومواد و ویژگی های سم شناختی نانومواد، شدت خطر را مشخص می کنند و دو وجه ویژگی های وظیفه و ویژگی های محیط کار، احتمال خطر را تعیین می کنند. درنهایت، ریسک کلی، با توجه به شدت و احتمال خطر، مشخص می گردد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، Control Banding ، نانومواد