هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بیماری کرونا ویروس در سبزوار

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 328

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC14_173

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : بیماری کرونا ویروس به عنوان عامل ایجاد عفونت شدید در دستگاه تنفسی تحتانی در انسان می باشد که علت آن یک ویروس تاجی بهنام COVID-۱۹ است. این بیماری بار اقتصادی و بهداشت عمومی را بر جوامع به ویژه در جوامع کم درآمد تحمیل می کند. لذا این مطالعه با هدف برآورد هزینه های بیماری کروناویروس انجام شد.مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران مبتلا به کرونا(۲۷۶۶نفر) مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار در سال ۱۳۹۹انجام شده بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای مشتمل بر ۳قسمت مشخصات فردی، مشخصات بیماری و صورتحساب درمان بیمار و سوالات مربوط به تعیین بهره وری از دست رفته بیمار می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی استفاده شد.نتایج : میانگین سنی بیماران ۱۷/۷۹±۵۹/۸۵ سال و تعداد۱۴۱۳نفر(۵۱/۱%) مرد بودند. کل بار اقتصادی ناشی از بیماری ۱۹۵۸۵۰۶۳۶±۱۷۵۷۴۸۷۸۸ ریال برآورد شد. هزینه های مستقیم درمانی۱۴۵۱۳۲۷۵۷۶ ± ۱۷۰۹۶۷۱۳۲ ریال محاسبه شد که بیشترین آن به ترتیب مربوط به هزینه های هتلینگ و جراحی و دارو بود. هزینه های بهره وری از دست رفته ۲۹۲۳۸۱۱± ۳۹۶۴۳۷۲ ریال بدست امد.نتیجه گیری : با توجه به بالا بودن هزینه های مستقیم درمانی در این مطالعه، هرگونه برنامه ریزی که بتواند عوارض این بیماری را کاهش دهد، از طریق کاهش طول مدت اقامت در بیمارستان تاثیر بسزایی در کنترل هزینه های مستقیم وارده به نظام سلامت وحتی هزینه های بهره وری از دست رفته بیماران دارد.

نویسندگان

زهرا کیوانلو

دانشجوی دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

حسین تیره

ارشد آمار زیستی، گروه امار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

محمد کارگر

دانشجوی دکترای سیاستگذاری سلامت، اداره مدیریت بهداشت و درمان، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

محسن شوریده یزدی

دانشجوی دکترای سیاستگذاری سلامت، اداره مدیریت بهداشت و درمان، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران