راهکارهای بهبود تخلیه اضطراری بخش مراقبت های ویژه نوزادان در زمان حوادث و بلایا

زمینه و هدف : حوزه سلامت در بلایا به تبیین مراحل چهارگانه کاهش آسیب، آمادگی، پاسخ و بازیابی ، با هدف حفظ و ارتقاء سلامت جسمی، روانی و اجتماعی، و مدیریت آن در سطوح مختلف می پردازد. یکی از سطوحی که از اهمیت خاصی برخوردار است، سطح بیمارستان است که نقش اساسی در ارائه ی مراقبت های حیاتی به جامعه و کاهش صدمات و مرگ ومیر دارد و همگان بر اهمیت نقش آن واقف هستند یکی از اقداماتی که در پاسخ به حادثه ممکن است انجام گیرد، تخلیه اضطراری میباشد تخلیه بیمارستان ها به لحاظ وجود بیماران از پیچیدگی ها و حساسیت های خاصی برخوردار است.شرایط محیطی متاثر از حادثه، مجموعه مدیریتی را تحت فشار زیادی جهت تصمیم گیری و انجام اقدامات لازم قرار می دهد. با توجه به اینکه نوزادان کوچکترین و آسیب پذیرترین بیمار بستری در بیمارستان می باشند، آمادگی بخش مراقبتهای ویژه نوزادان برای پاسخ مناسب و تخلیه به موقع در زمان حوادث و بلایا بسیار حائز اهمیت است این مطالعه با هدف ارائه راهکارهای بهبود تخلیه اضطراری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در زمان حوادث و بلایا انجام شده است. مواد و روش ها : مطالعه حاضر به صورت مروری سیستماتیک در زمینه تخلیه اضطراری بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بر اساس دستورالعمل پریزما برای مطالعات مرورسیستماتیک انجام شد. بر این اساس کلیه مقالات انگلیسی زبان منتشر شده در این زمینه بدون محدودیت زمانی تا پایان ژانویه سال ۲۰۲۰طی جستجو در ۴پایگاه اطلاعاتی بین المللی شامل Web of Science, Pubmed, Scopus, Science Direct و وب سرچ Google scholar استخراج شدند لازم به ذکر است که تمام مقالات با (MeSH) medical subject headingsو کلید واژه های وابسته در عنوان، چکیده و متن به صورت مفرد و مرکب با استفاده از عملگرهای AND و OR و سینتکس مربوط به هرپایگاه مورد جستجو قرار گرفتند . معیار ورود به مطالعه شامل کلیه مقالات و دستورالعمل های انگلیسی زبان منتشر شده که به بررسی شرایط بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در زمان بحران و تخلیه اضطراری بخش پرداخته بود. معیار های خروج از مطالعه شامل مطالبی که در زمینه شرایط اضطراری و تخلیه بخش مراقبتهای ویژه نوزادان نبودند و منابع منتشر شده به زبان غیر انگلیسی بودند. جستجو و اسکرین مقالات توسط تیم پژوهش مسلط به روش جستجو به طور مستقل انجام و درنهایت مقالات تحت تماتیک کانتنت آنالیزقرار گرفتند. کیفیت سنجی مطالعات با استفاد از چک لیست CASP و STROBE انجام شد. نتایج : پس از ارزیابی نهایی، ۱۱مقاله تحت تماتیک کانتنت آنالیز قرار گرفتند و در هفت طبقه موضوعی تقسیم بندی شدند که عبارتند از : فرماندهی،آموزش و مانور،نیروی انسانی،ارتباطات،تجهیزات،حمل و نقل و حمایت. برای مدیریت و بهبود تخلیه اضطراری بخش مراقبت های ویژه نوزادان ، ساختار فرماندهی روشن ،آموزش، پشتیبانی در تمامی ابعاد ، آگاهی موقعیتی، منطقه بندی عملیات ، هماهنگی منطقه ای و بین بخشی قوی به طور بالقوه ضروری است.نتیجه گیری : آمادگی فرایندی مداوم است که براساس تجربه و شواهد آموخته شده تغییر میکند و برای مدیریت حوادث بسیار مهم است. به ارائه دهندگان خدمات در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان توصیه می شود مراحل محدود کننده فعالیتها را بشناسند و جهت کاهش آنها برنامه ریزی نمایند همچنین در این راستا آمادگی لازم را با تهیه و اجرای برنامه های اضطراری کسب نمایند تا از ابتلا به عوارض بالا و مرگ و میر در بین کوچکترین و آسیب پذیرترین بیماران بستری در بیمارستان جلوگیری نمایند. پیشنهاد می شود که پژوهش کیفی در زمینه تخلیه اضطراری بخش مراقتهای ویژه نوزادان جهت کسب تجارب صاحب نظران و ذینفعان در زمان حوادث و بلایا صورت گیرد، همچنین انجام مانورهای واقعی و شبیه سازی شده ویژه بخش مراقبتهای ویژه نوزادان ضروری بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

نوزاد ، تخلیه اضطراری ، بخش مراقبتهای ویژه نوزادان ، حوادث ، بلایا