بررسی نرخ ته نشینی ذرات ریز در دریاهای عمیق و در جریان های جزر و مدی با استفاده از مدل های شبه پیوسته

به منظور بررسی نشست ذرات روابط و روش های تجربی بسیاری وجود دارد. بر اساس این روابط قبلی می توان میزان ته نشینی ونشست رسوبات را مدل سازی کرد. مدل مطالعه شده در این مقاله. بر اساس ضرایب ناشی از عواملی همچون فرسایش فصلی، زبریسطح و دوباره معلق شدن مواد آلی اصلاح گردیده است. فرضیات منطقی بر اساس مطالعات قبلی نشان می دهد که ریزدانه ها فقط درجریان های جذر و مدی بسیار ارام قادر به نسست هستند و نرخ نشست ذرات در این جریان ها بسیار کمتر از دیگر جریان ها می باشد.یک مدل شبه پیوسته نشست با فرض وجود یک لایه ویسکوزیته در زیر لایه مرزی آشفته نشان داده است که این لایه قادر به جذبرسوبات ناشی از نشست ذرات بوده و پس از به دام انداختن این ذرات دیگر آن ها را به جریان اصلی باز نمی گرداند. البته لازم به ذکراست این مدل تنها برای سرعت های برشی پایین (U*<۱۲cm/sec) اعتبار دارد. مطالعات اخیر بر روی ماهیت زیرلایه ویسکوزیتهحاکی از آن است که این زیر لایه به صورت دوره ای منقطع می گردد که در نتیجه سیال به دام افتاده در این ناحیه. می تواند از آنخارج شده و به جریان اصلی باز گردد ولی رسوبات همچنان در این ناحیه باقی می مانند. نتیجه مدل سازی نشان می دهد در دریاهایعمیق، با فرض ثابت بودن غلظت رسوبات. سرعت و میزان نشست ذرات قابل توجه بوده و با توجه به سایز آن ها در عمق های مختلفجزر و مدی شدید. به دلیل زمان بسیار پایین، میزان نشست کاملا قابل صرف نظر می باشد.

کلیدواژه ها:

نرخ ته نشینی ، رسوب ذرات ، لایه مرزی ، زیر لایه ویسکوزیته ، دریای عمیق ، جریان جزر و مدی