بررسی نظریه خودتعیینی در انگیزش دانش آموزان

کاربردهای نظریه خودتعیینی در آموزش بر تسهیل ارضای نیازهای اساسی روانشناختی دانش آموزان و معلمان متمرکز است. نظریه خود تعیینی چارچوبی گسترده برای درک عواملی است که انگیزه درونی، انگیزه بیرونی و سلامت روانی را تسهیل و یا تضعیف می کنند، همه موضوعاتی که مستقیما با محیط های آموزشی مرتبط هستند. با مروری بر تحقیقات حوزه نظریه خودتعیینی روشن است که هر دو نوع انگیزش درونی و بیرونی مجموعه ای از پیامدهای مثبت را در سطوح مختلف آموزشی و زمینه های فرهنگی پیش بینی می کنند و با حمایت از نیازهای روان شناختی اساسی دانش آموزان برای استقلال، شایستگی و ارتباط تقویت می شوند. پژوهش حاضر به شیوه مطالعاتی و با استفاده از منابع کتابخانه ای وضعیت فعلی نظریه، روش های آن، کاربرد عملی و ارتباطش به انواع انگیزش تحصیلی را به تفصیل بیان می کند.

کلیدواژه ها:

خودتعیینی ، انگیزش ، دانش آموزان