ارتباط هوش هیجانی و تقید به نماز با تمایل جنسی در دانشجویان مجرد دانشگاه های شهر میانه

سابقه و هدف: در سال های اخیر، مدیریت نادرست تکانه های هیجانی، سیر نزولی انجام فریضه ی دینی نماز و افزایش معاشرت بین دختران و پسران دانشجو از مسائل مهم در دانشگاه ها است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی هوش هیجانی و تقید به نماز با تمایل جنسی در دانشجویان مجرد دانشگاه های شهر میانه انجام شد. روش کار: طرح این پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی است. جامعه ی پژوهش کلیه ی دانشجویان مجرد مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور و آزاد شهر میانه بود که از میان آنان نمونه یی به حجم ۱۴۰ نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. داده ها با کمک پرسش نامه های هوش هیجانی پترایدز فارنهایم، تقید به نماز پناهی و پرسش نامه ی چندوجهی مسائل جنسی (MSQ) جمع آوری؛ و با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره ی هم زمان تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: یافته ها نشان داد از میان مولفه های هوش هیجانی فقط کنترل هیجان رابطه ی منفی معناداری با تمایل جنسی داشت (۰۱/۰> Pو ۲۳۶/۰-=r). علاوه براین، تقید به نماز نیز با تمایل جنسی رابطه ی منفی معناداری داشت (۰۵/۰> Pو ۱۶۵/۰-=r)؛ در حالی که هوش هیجانی کلی، درک هیجان ، کنترل هیجان و مهارت های اجتماعی با تقید به نماز رابطه ی مثبت معنادار داشت (۰۵/۰>P)؛ در عین حال خوش بینی رابطه ی معناداری با تقید به نماز نداشت. متغیر کنترل هیجان نیز توانایی پیش بینی ۲۳ درصد از تمایل جنسی را داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد اجرای مداخلات در جهت ارتقای کنترل هیجان و تقید به نماز می تواند در کاهش تمایلات جنسی دانشجویان مجرد موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تقید به نماز ، تمایل جنسی ، دانشجویان مجرد ، هوش هیجانی