بررسی رابطه بخشش و جهت گیری مذهبی با تعارض زناشویی

سابقه و هدف: ازآنجاکه تعارضات زناشویی تاثیرات مخرب بی شماری بر سلامت روانی، خانوادگی و حتی جسمی افراد جامعه وارد می سازد؛ شناخت عوامل موثر بر آن امری ضروری به نظر می رسد. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تعارض زناشویی با بخشش و جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی انجام شده است. روش کار: این پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل معلمان متاهل و دارای فرزند شهر قم بودند که در تابستان سال ۱۳۹۵ آموزش ضمن خدمت می دیدند. از میان این جامعه (۶۲۷N=)، بر اساس جدول مورگان نمونه ای به حجم ۲۴۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت، بخشش رای و تعارض زناشویی ثنایی و براتی ارزیابی شدند و داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش بکوارد تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: نتایج نشان داد که تعارض زناشویی با بخشش و جهت گیری مذهبی درونی رابطه منفی و معناداری داشت ولی بین تعارض زناشویی و جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که توجه به جهت گیری مذهبی زوج و تلاش برای آموزش مهارت بخشش به آنان نقش مهمی در کاهش تعارضات زناشویی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

بخشش ، تعارض زناشویی ، جهت گیری مذهبی