عناصر گوناگون زبان محاوره (زبان عامیانه) در غزلیات فاضل نظری

ساده ترین تعریف برای زبان آن است که بگوییم: زبان وسیله ای است برای برقراری ارتباط بین مردم. واضح و مبرهن است که زبان گفتاری تفاوت بسیار با زبان نوشتاری دارد. ما آن گونه که صحبت می کنیم، نمی نویسیم؛ همان طور، آن گونه که برای دوستان نامه می نویسیم برای غریبه ها نمی نویسیم و هم چنین آن گونه که با دوستان صحبت می کنیم با یک فرد مسئول، این چنین نیستیم. تفاوت این گونه نوشتن و گفتن را زبان عامیانه ایجاد می کند.عناصر زبان عامیانه در اشعار فاضل نظری ؛شامل: واژگان رایج، ترکیب ها، اصطلاحات عامیانه، حروف و قید ها می باشد؛ این عناصر در مقایسه با ویژگی های زبان محاوره بررسی می شود. روش تحقیق در این کار کتابخانه ای و تحلیل و توصیف آثار است؛ از اشعار شاعر، شعر ها، بعد از فیش برداری به طور موردی بررسی می شود و ابیاتی که از نظر زبان عامیانه، امتیاز بیشتر و بارزتری دارد انتخاب و بررسی می شود. بررسی عناصر گوناگون زبان عامیانه در شعر علاوه بر اینکه به فهم بهتر اشعار کمک می کند، باعث آشنایی با زبان عامیانه یک کشور و افزایش علاقه و کنجکاوی در شاخت هر چه بیشتر زبان فارسی می شود.

کلیدواژه ها:

زبان عامیانه ، زبان محاوره ، فاضل نظری ، غزل معاصر