تاثیر کانال های تهویه طبیعی بر عملکرد تهویه ای تونل های مترو

یکی از مسایل چالش برانگیز در فضاهای زیرزمینی، سیستم تهویه می باشد، در ضمن امروزه تهویه در فضاهای زیرزمینی یکی از موثرترین پارامتر در ساخت تونل ها و ایستگاه های مترو است. نبود هوای کافی در بسیاری از جبهه کارهای تونل و ایستگاه های مترو می تواند منجر به خسارات جانی شود. در مقابل وجود هوای تمیز در داخل جبهه های کاری علاوه بر بالابردن بازدهی کارگران، همچنین رابطه مستقیم بر عمکرد ماشین آلات و میزان خرابی آن دارد. تهویه حین اجرا یکی از موثرترین عوامل در بهبود عملکرد ماشین آلات، پیشرفت در جبهه های کاری و عملکرد پرسنل اجرایی و در نتیجه مدیریت سیستم اجرایی پروژه خواهد داشت. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر تعداد کانال های تهویه ی طبیعی در عملکرد تهویه ای تونل مترو می باشد، به منظور بررسی این هدف از روش توصیفی - تحلیلی بهره گرفته شده است، به همین جهت شرایط حاکم بر میزان ورود و خروج هوا از طریق این کانال ها در سه حالت متفاوت تعیین می شود. بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش های پیشین ، تعداد کانال های مذکور بر میزان هوای ورودی به تونل تاثیر کمی داشته اما به ازای مجموع مساحت برابر برای مقاطع کانال ها، تونل مجهز به شش کانال تهویه، در حدود ۳۶۱۶ در صد بر میزان هوای خروجی از تونل در مقایسه با حالت متداول که تونل دو کانال تهویه دارد، افزوده است. همچنین این نتایج نشان داده اند که محل تعبیه کانال های تهویه به تاثیر زیادی بر میزان هوای ورودی و خروجی از آنها دارد، به طوری که در نزدیک ترین کانال به ورودی تونل بیش ترین جرم هوای ورودی و در دور ترین کانال از ورودی تونل پیش ترین جرم هوای خروجی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم تهویه ، تهویه طبیعی ، کانال های تهویه طبیعی ، فضاهای زیرزمینی ، ایستگاه های مترو ، تونل های مترو ، افت فشار تونل