وضعیت خاص و استثنایی دعاوی طاری در مرحله تجدیدنظر

طرح دعاوی طاری مختص مرحله بدوی نیست. در مرحله تجدیدنظر نیز ممکن است دعاوی طاری از سوی هر یک از طرفین دعوا یا اشخاص ثالث مطرح شود. با این حال، طرح این دعاوی در مرحله تجدیدنظر با محدودیت هایی روبه روست. اثر انتقالی تجدیدنظرخواهی مستلزم آن است که دادگاه تجدیدنظر فقط به آنچه در مرحله بدوی در دادگاه بررسی شده رسیدگی کند. با این حال، نفی کلی طرح دعاوی طاری در مرحله تجدیدنظر ممکن نیست. چون در بسیاری موارد، بدون طرح این دعاوی، رسیدگی دادگاه ناتمام و غیرموثر باقی می ماند. علاوه بر این، در مواردی اوضاع و احوال حاکم بر موضوع دعوا، پس از صدور رای بدوی، چنان دست خوش تحول می شود که رسیدگی دادگاه تجدیدنظر به موضوع مورد رسیدگی دادگاه بدوی بی معنی و ناممکن است. این واقعیت های متناقض ایجابمی کند که رویه قضایی، ضمن پذیرش دعاوی طاری در مرحله تجدیدنظر، محدودیت های منطقی و قانونی آن را نیز مدنظر قرار دهد. طبق یکی از اصول حاکم بر قانون آیین دادرسی مدنی، دعوی فقط درحدیکه در مرحله نخستین رسیدگی شده می تواند در تجدیدنظر مطرح شود، لیکن این اصل گاهی به تجویز مقنن، مخدوش می شود . قاعده معروف « منع ادعای جدید در مرحله تجدیدنظر» موجب می شود دادرسان دادگاه تجدیدنظر نتواند از موضوع رسیدگی و حکم نخستینقدم فراتر گذارد

کلیدواژه ها:

ادعای جدید ، ارتباط کامل ، تجدیدنظرخواهی ، دعوای طاری