بومی سازی شاخصهای سیستمهای ارزیابی ساختمان سبز در ایران

باتوجه به اهمیت مصرف شدید انرژی و آب توسط ساختمان ها که شامل ساخت مصالح ساختمانی ، ساخت و بهره برداری ساختمان و در نهایت تخریب آن شده که در نهایت مشکلاتی مانند آلودگی هوا، آلودگی آب، آلودگی منابع طبیعی و در نهایت تغییر اقلیم در دنیای امروز را بوجود آورده است، در نتیجه در ساختمان سبز با توجه به اصول طراحی ساختمان سبز که در راستای توسعه پایدار است، ضروری است شاخص هایی برای ساختمان سبز تعریف شده تا حفاظت بیشتری از منابع طبیعی شده و محیط زیست سالم تری برای آیندگان به جای ماند. در این راستا سیستم های ارزیابی ساختمان سبز در سراسر دنیا طراحی شده است. با توجه به فقدان یک سیستم ارزیابی ساختمان سبز در کشور، هدف از انجام این تحقیق بالابردن سطح آگاهی در رابطه با سیستم های ارزیابی ساختمان سبز در کشور است تا یک سیستم ارزیابی ساختمان سبز که با شرایط اقلیمی، اقتصادی و فرهنگی کشور سازگار باشد، بوجود آید. در نتیجه، ابتدا شاخص هایی برای ساختمان سبز بر اساس مطالعات کتابخانه ای، تعریف شده و سپس با روش AHP وزن دهی و بومی سازی شده است. با توجه به نتایج تحلیل داده ها، وزن شاخص های تعیین شده برای سامانه بومی شده در این پژوهش به ترتیب، از بیشترین امتیاز کسب شده تا کمترین آن برابر: شاخص آب (با کسب ۱۹ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز)، سیستم های گرمایش و سرمایش، مصالح، انرژی های تجدیدپذیر، اجرا، طراحی، پنجره، روشنایی، قرارگیری خانه، پسماند و کیفیت هوای داخلی (با کسب۶/۵ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز) است.

کلیدواژه ها:

ساختمان سبز ، شاخص های ساختمان سبز