مقایسه استفاده از پر استیک اسید و پراکسید هیدروژن در جایگزینی فرم آلدهید به منظور ضذ عفونی سطوح در بخشهای ویژه (ICU , CCU) در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی تهران

استفاده از ضدعفونی کننده های شیمیایی یک قسمت از راهکار چند لایه ای برای پیشگیری از عفونت های بیمارستانی است و حذف میکروارگانیسم ها نقش اساسی در کنترل عفونت بیمارستانی دارد مطالعه حاضر برای نخستین بار در ایران به منظور دستیابی به یک جایگزین مناسب مواد ضد عفونی کننده کارسینوژن و با ماندگاری طولانی مدت اثرات سوء مانند فرمالدهید و سایر ترکیبات فنلی ( که در 10 گذشته از کلیه استانداردهای سطوح بالا حذف گردیده است.) انجام پذیرفته این د رحالی است که با توجه به تنوع محصولات ضدعفونی کننده و لحاظ نمودن فاکتورهای زیست محیطی در دنیا نیز موارد مطالعات این چنینی بسیار محدود می باشد. در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی در پایان هر سال به علت کاهش مراجعه بیماران و با در نظر گرفتن عدم بروز هرگونه اختلال در پذیرش و مراقبتهای پزشکی بیماران پس از تخلیه بخشها ضد عفونی کامل به وسیله فرمالین مایع انجام می پذیرد در پایان سال 88 بخشهای ویژه این مرکز به صورت راندوملی به دو گروه تقسیم شده در گروه A از محلول پرراکسید هیدروژن 6% ( نانوسیل) و با دستگاه نوکواسپری و در گروه B از محلول پراستیک اسید 2% و با دستگاه میکرو جت استفاده گردید. مقایسه دو روش بر اساس نتایج کشت محیطی قبل و بعد از ضدعفونی در فاصله زمانی یکسان انجام پذیرفت مقایسه نتایج با نرم افزار SPSS ,V 15 انجام گرفت 0.001>P.V بدست آمد در این مطالعه مشخص گردید که استفاده از پراکسید هیدروپن در مقایسه با پراستیک اسید به شکل معناداری بهتر بوده است.

کلیدواژه ها:

پراستیک اسید ، پراسید هیدروژن ، ضد عفونی