نمادگرایی در معماری

نماد تصویری رساننده معانی سری و رمزی می باشد نمادهای هنری تا زمانی ماندگار باقی می مانند که آنچه بدان ارتباط داده میشوند معنی دار باقی بماند وقتی این معانی ناپدید شد و با اهمیت خود را از دست داد آن شکل نیز با ناپدید می شود و یا اینکه معنای جدید کسب می کنند. نمادگرایی پیش از آن که یک مکتب به حساب بیاید، یک مفهوم یا فلسفه است. بشر از ابتدای شکل گیری تمدنها و آغاز شاعری تمایل داشته حرفهایش را در قالب نمادها و نشانه ها به زبان آورد و اشیای دور و برش را تجسم مفاهیمی عمیق تر از آنچه به چشم می آید، نشان دهد. در همین راستا در این مقاله به بررسی مفهوم نمادگرایی در معماری ایرانی اسلامی و مفاهیم آن پرداخته شده است. بررسی نشان می دهد، تزیینات هندسی، نور و خلا جایگاه ویژه ای در نمادگرایی معماری دارند.

کلیدواژه ها:

نمادگرایی ، معماری ، ایران