بهینه خودروهای امدادی در زمان وقوع حوادث با استفاده از الگوریتم مسیر یابی در GI S مطالعه موردی: شهر مشهد

امروز مدیریت و برنامه ریزی برای کاهش آثار مخرب ناشی از وقوع بحران ها به یکی از چالش های اصلی دولتها تبدیل شده است. برنامه ریزی برای پیشگیری از وقوع حوادث از یک سو و تصمیم گیری های درست برای کاهش آثار ناشی از وقوع بحران از سوی دیگر اهداف کلیدی مدیریت بحران هستند. مسئله کوتاه ترین مسیر همیشه یکی از کاربردی ترین مسائل در آنالیزهای مکانی در حمل و نقل و همچنین سیستم های خدماتی مکان مبنا بوده است. با توسعه و پیشرفت های روز افزون این سیستم ها با توجه به پیچیدگی های مدل های ریاضی و ساختار شبکه ای، الگوریتمهای مختلفی را برای مسیریابی بهینه با توجه به پارامترها و خصوصیات و ساختار شبکه ارایه شده است. لذا پژوهش حاضر به مسیریابی خودروهای امدادی (آتش نشانی و اوژانس) با فرض احتمال سالم بودن و همچنین خرابی مسیرهای ارتباطی در زمان وقوع بحران در شهر مشهد پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و برای تحلیل داده ها از نرم افزار Arc Gis و دستور تحلیل شبکه استفاده شده است. در تحقیق حاضر برای مسیریابی تسهیلات امدادی شش مکان مهم به لحاظ جمعیتی و استراتژیک ( پایانه مسافربری، صدا و سیما، دانشگاه فردوسی، هتل پارس، نمایشگاه بین المللی و ایستگاه مترو طبرسی) انتخاب شده است. نتایج تحقیق حاکی است که در صورت سالم بوده مسیرهای ارتباطی بطور میانگین اوژانس در فاصله زمانی ۱۲۶ دقیقه و آتش نشانی در فاصله زمانی ۱ دقیقه به محل وقوع حوادث (مکانهای تعیین شده) خواهند رسید. اما با در نظر گرفتن احتمال خرابی مسیرهای ارتباطی این زمان برای اوژانس ۶/۶ دقیقه و برای آتش نشانی۲/۹ دقیقه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های مسیر یابی ، مدیریت بحران ، امدادرسانی ، تحلیل شبکه ، شهر مشهد