رابطه خوشحالی و هوش مادی و هیجانی

بسیاری از روانشناسان این عقیده را که هوش چیزی بیشتر از حل مسئله انتزاعی نیست به چالش کشیدند. تردیدها در مورد هوش متعارف برمی گردد به ابتدا و شروع این حوزه در ابتدای قرن بیستم. پیشتازان آزمون های هوشی مانند آلفرد بینه آگاه بودند از این که هوش عمومی ممکن است تنها عامل مهم برای عملکرد اجتماعی افراد نباشد به تدریج دیدگاه های صرفا مبتنی بر هوش جای خود را به مطالعه سایر توانمندی های موثر در عملکرد انسان دادند. هوش اجتماعی را به عنوان یک توانایی متمایز از هوش انتزاعی توصیف کرد و آن را مدیریت و فهم افراد، زنان و مردان و توانایی برای عاقلانه عمل کردن در روابط انسانی دانست. در نظریه سه هوشی خود هوش های تحلیلی، خلاقانه و عملی را مطرح کرد و هوش عملی را توانایی برای رفع مشکلات، استعداد سروسامان دادن به امور و کنار آمدن با مردم دانست که مشابهت هایی با هوش اجتماعی ثرندایک دارد.