بررسی تاثیر میزان کاهش تراست بر عملکرد هیدرودینامیکی پروانه های کاملا مغروق نزدیک سطح آزاد

در این مقاله جهت مطالعه پدیده هوادهی و اثر آن بر روی ضرایب عملکردی پروانه در حالت کاملا مغروق، هندسه یک نمونه پروانه از سریاستاندارد B مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جهت بررسی میزان تاثیر پارامتر هوادهی بر روی عملکرد پروانه، ابتدا تحلیل پروانه درحالت کاملا مغروق در ضرایب پیشروی مختلف انجام گرفته و نتایج به دست آمده با داده های تجربی مورد اعتبار ستجی قرار گرفته است و سپسدر حالت نزدیک سطح آزاد با استفاده از مدلسازی دوفازی پروانه تحلیل شده و نتایج مورد مقایسه قرار گرفته است. مطابق نتایج بدست آمده باافزایش دور پروانه (کاهش عدد کاویتاسیون) میزان کاهش ضریب تراست به شدت رخ داده و کمترین میزان تاثیر مربوط به ناحیه نزدیک به نقطهطراحی (ماکزیمم راندمان) می باشد. علاوه بر این ناحیه هوادهی بیشتر حول محدوده نوک پره ها مشاهده گردید که بصورت یک ناحیه دایره ای بامسیری به سمت سطح آزاد می باشد.

کلیدواژه ها:

ضریب تراست ، راندمان هیدرودینامیکی ، هوادهی ، پروانه کاملا مغروق