شناسایی و اولویت بندی عوامل اثر گذار بر تعادل بین کار و زندگی

توانایی ایفای نقش موثر و متوازن در کار و زندگی زمینه ای مساعد برای حفظ سلامت جسمی و روحی و ارتقای عملکرد فردی و سازمانی به شمارمی رود. تحقیق حاضر به شناسایی و الویت بندی عوامل اثر گذار بر تعادل کار و زندگی پرداخته است. تحقیق از نظر هدف کاربردی، و روش اکتشافی و توصیفی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته است که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ است از تحلیل توصیفی عوامل اثر گذار بر تعادل کار و زندگی به این نتیجه رسیدیم که بعد فردی در تعادل کار و زندگی بیشترین و بعد سازمانی کمترین تاثیر را بر تعادل کار و زندگی داشته است. با توجه به آزمون نرمالیته بر روی تک تک ابعاد فردی و سازمانی با توجه به نتایج حاصل از آزمون فریدمن در بین عوامل فردی اثر گذار بر تعادل بین کار و زندگی در کارکنان سازمان تامین اجتماعی ، اثبات خود و توانمندی های خود بیشترین و فراموش کردن حال برای آینده کمترین تاثیر را بر تعادل بین کار و زندگی را دارد. با توجه به نتایج حاصل از آزمون فریدمن در بین عوامل سازمانی اثر گذار بر تعادل بین کار و زندگی، حجم کار زیاد بیشترین و فناوری اطلاعات و ارتباطات کمترین تاثیر را بر تعادل بین کار و زندگی را دارد.

کلیدواژه ها:

تعادل کار و زندگی ، عوامل فردی ، عوامل سازمانی ، رضایت شغلی ، تعهد سازمانی ، دلبستگی شغلی