«موعظه للمتقین» و پند پرهیزکاران در آموزه های قرآن کریم و سیره ی اهل بیت علیهم السلام
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1401
چکیده مقاله:
خداوند متعال در شروع سوره ی مبارکه ی بقره می فرماید: « الم » (بقره: ۱) « ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین » (بقره: ۲) حال آنکه در آیه ی شریفه ی « ولقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت فقلنا لهم کونوا قرده خاسئین » (بقره: ۶۵) برای نخستین بار به معرفی اصحاب سبت پرداخته شده است و در ادامه می فرماید: « فجعلناها نکالا لما بین یدیها وما خلفها وموعظه للمتقین » (بقره: ۶۶) که با تدبیر در عبارات « هدی للمتقین » و « موعظه للمتقین » مشاهده می شود، از شاخص های « هدایت متقین » توجه به حالات اصحاب سبت به عنوان « موعظه ی متقین » در تمامی نسل ها معرفی گردیده است. امیرالمومنین (ع) می فرماید: همانا خداوند اسلام را مقرر داشت و بر آن کس که به این دین درآید احکامش را آسان نمود، و بر آن کس که با آن بجنگد پایه هایش را نیرومند گردانید، و آن کس که آن را پذیرفت مایه ی عزتش قرار داد، و راهبر آن کس که به آن اعتماد کرد، و زینت آن کس که خویش را به آن آراست، و نیرو و توان آن کسی که خود را به آن نسبت داد، و دست آویز آن کس که به آن چسبید، و ریسمان آن کس که به آن چنگ آویخت، و برهان آن کس که آن را آموخت، و روشنی آن کس که از آن کسب نور کرد، و شاهدی بر آن کس که با آن ستیزه نمود، و پیروزی آن کس که با آن دادرسی کرد، و دانشی برای آن کس که آن را مبنای آگاهیش قرار داد، و حکمی برای آن که با آن به داوری پرداخت، و خرد و درمانی برای آن که در آن اندیشید، و فهمی برای آن که آن را دریافت، و یقینی برای آن کس که در آن تعقل کرد، و بصیرتی برای آن کس که در آن استوار شد، و نشانی برای آن کس که خویش را به آن نشان دار کرد، و عبرتی برای آن که در جستجوی پند و اندرز بود، و نجاتی برای آن که آن را تصدیق کرد، و قرب و منزلتی برای آن که نزدیکی خدا جست، و تکیه گاهی برای آن که توکل کرد و امیدی برای آن که امر خویش به خدا واگذار کرد، و پاداشی برای آن که خوبی کرد، و سپری برای آن که پایداری کرد، و پوششی برای آن که پرهیزکار بود، و پناهگاهی برای آن که سر فرود آورد، و روحی برای راستگویان و پند و اندرزی برای پرهیزکاران و نجاتی برای رستگاران است. پس با ایمان است که کردارهای شایسته سنجیده شود، و با صالحات است که آگاهی حاصل آید، و با آگاهی و ادراک است که مرگ هراس افکند، و با مرگ است که جولانگاه دنیا به پایان رسد، و با توجه به دنیا است که رستاخیز جلوه گر شود، و با قیامت است که بهشت نزدیک شود؛ بهشت حسرت دوزخیان است و آتش پند پرهیزکاران و تقوی اصل و بنیاد ایمان است و این اسلام است. امیرالمومنین (ع) می فرماید: تنها خدا را اطاعت کنید که ما و شما را به وسیله ی تقوی محفوظ بدارد و پایان کار ما و شما را از آغاز آن بهتر قرار دهد، بی گمان بهترین حدیث و رساترین موعظه ی متقین کتاب خداوند عزیز و حکیم است. امام حسن مجتبی (ع) می فرماید: خداوند متعال شما را به پرستش و سپاسگزاری فرمان داده و ذکر را بر شما لازم و واجب کرده و سفارش به تقوی نموده که تقوی نهایت و بالاترین درجه ی خشنودی خداست . تقوی باب هر توبه ، سرآمد هر حکمت و شرف هر عمل است؛ حال آنکه خداوند می فرماید: « ان للمتقین مفازا » (نبا: ۳۱) که پاداش تقوی رستگاری قرار داده شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران - مهندسی راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
پژوهشگر علوم قرآنی، دانش آموخته ی مقطع متوسطه، گروه علوم انسانی، دبیرستان نیایش، بابل