نقش عرف در تفسیر قرارداد داوری در حقوق تجاری ایران و انگلیس

با پیشرفت مراودات تجاری و روابط بین تجار کشور های مختلف،نقش نهاد داوری تجاری بین المللی نیز همسو با این پیشرفت روز به روز پر رنگ تر می شود و سازو کارهای حل وفصل اختلافات به وسیله داوری در نظام حقوقی،جایگاه وماهیت این موازین را به عنوان یک نظام حقوقی مستقل از نظام های داخلی و همچنین حقوق بین الملل،در زمره مهم ترین مباحث حقوق داوری تجاری بین المللی قرار گرفته است.از آنجا که سرعت پیشرفت روابط تجاری بسیار فراتر از نهاد قانون گذاری کشورها است وجود یک ابزار منعطف که بتواند همگام با این پیشرفت جلو برود خلاء ها ناشی از عقب ماندگی قانون گذاری را جبران کند بیش از پیش مورد نیاز است چرا که اطاله و عدم فصل اختلافات تجاری بین تجار می تواند خسارات اقتصادی سنگینی را بر دوش کشور ها بگذارد.مزایای توسل به عرف و رعایت آن ها با الزامات تجارت بین الملل امروزه از مهم ترین دلایل استناد به عرف و قانون عرفی بازرگانی به عنوان یک مورد اختلافات تجاری بین المللی است.یکی از بهترین و پرکاربردترین ابزارها عرف بین تجار است به همین دلیل بر آن شدیم تا نقش ایرن ابزار مهم و کلیدی را در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس بررسی نماییم.آرای داوری تجاری صادره و نیز رویه های موجود حاکی از آن است که عرف می تواند چاره ای برای حل بهتر این اختلافات و اهرم قوی در کنار قوانین موجود این دو کشور باشد.مزایای توسل به عرف،نظام حقوق عرفی و رویه تجار برای فصل اختلافات تجاری و نیز همگن بودن این رویه ها با روابط تجاری امروزی می تواند از مهم ترین دلایل استناد به عرف های بین تجار باشد

کلیدواژه ها:

عرف تجاری ، تجارت بین الملل ، حقوق انگلستان ، داوری تجاری