ضرورت توجه به نقش خودکارآمدی شغلی و یادگیری غیر رسمی در بین معلمان

در عصر اطلاعات، یادگیری مستمر به عنوان عامل ایجاد مزیت رقابتی تبدیل شده و سازمان هایی که بهتر از رقبا یاد می گیرند شانس بقای بیشتری دارند. از این رو، اکثر سازمان ها گرایش بیشتری به یادگیری غیر رسمی پیدا کرده و به اهمیت آن آگاه شده اند. هدف از این پژوهش، بررسی نظری رابطه بین خودکارآمدی شغلی با یادگیری غیر رسمی است. امروزه سازمان ها برای رقابت با سازمان های دیگر می بایست، قادر به یادگیری و اقدام سریع برای بقا در جامعه در حال تغییر باشند. به عبارت دیگر، در دنیای پیوسته در حال تغییر امروز، سرعت و انعطاف پذیری نه تنها برای سازمان ها ازجمله سازمان هایی مانند آموزش و پرورش از اهمیت بالایی برخوردار است، بلکه برای معلمان از عناصر کلیدی موفقیت به شمار می رود. یعنی معلمان قرن ۲۱ باید برای ارتقای عملکردشان یک یادگیرنده همیشگی باشند؛ زیرا در عصر حاضر ارزش و جایگاه هر فرد را اندوخته ی دانش مفید و توان یادگیری آن فرد تعیین می کند. در این رابطه یادگیری غیررسمی در محیط کار، یک عنصر حیاتی برای اثربخشی کلی سازمان و توانایی آن برای رقابت بشمار می رود. با توجه به این که بیش از۷۰ درصد یادگیری ها از راه های غیررسمی به دست می آید، برای یک سازمان بسیار مهم است که محیطی را برای یادگیری غیررسمی، مدیریت نماید. بنابراین ازجمله سازوکارهایی که برای کارآمدی نظام های یاددهی - یادگیری باید موردتوجه برنامه ریزان قرار گیرد، مجموعه فعالیت هایی تحت عنوان یادگیری های غیررسمی است. در حال حاضر، بسیاری ازآنچه یاد گرفته می شود، چه در داخل و چه در خارج از محیط کار از طریق یادگیری های غیررسمی اتفاق می افتد. بخش اعظم یادگیری از طریق برنامه های آموزشی رسمی صورت نمی پذیرد و توسط فرآیندهایی محقق می شود که توسط یک کارفرما یا یک مرکز آموزشی ساختاردهی یا حمایت مالی نمی شوند. اندیشمندان عرصه یادگیری تلاش کرده اند تا عوامل موثر بر یادگیری غیررسمی افراد را به صورت عمومی شناسایی کنند. درنتیجه این تلاش، عوامل متعددی بر یادگیری غیررسمی موثر شناخته شدند. ازجمله این عوامل می توان به خودکارآمدی شغلی اشاره نمود که تاثیر مستقیمی بر یادگیری غیررسمی دارند. این نوع کارآمدی به عنوان باوری درباره سطح رقابت و شرایط ویژه شناخته می شود. احساس خودکارآمدی، افراد را قادر می سازد تا با استفاده از مهارت ها در برخورد با موانع، کارهای فوق العاده ای انجام دهند. سازمان آموزش و پرورش با توجه به اهداف، وظایف و ماموریت خود بایستی اولویت ویژه ای را به موضوع یادگیری، به ویژه یادگیری غیررسمی و خودکارآمدسازی کارکنان خود در جهت تطبیق شایستگی های کارآمدی آن ها با فعالیت ها و وظایف شغلی داده و ضمن تقویت زمینه های انگیزشی کارکنان در یادگیری، روند بازنگری، اصلاح و توسعه نظام مدیریت منابع انسانی را در جهت ارتقا بهره وری و مدیریت پایدار و به هم پیوسته پیاده سازی نماید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی شغلی ، یادگیری غیر رسمی ، معلمان ، آموزش و پرورش