ارزیابی برخی پارامترهای بیوشیمایی و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) در واکنش به ورمیکمپوست و سولفات مس
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 36، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 128
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-36-2_005
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1401
چکیده مقاله:
ورمی کمپوست یکی از روشهای مناسب تبدیل مواد زاید آلی به کودهای آلی می باشد و استفاده از آن باعث بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می شود. همچنین مس یک عنصر ریزمغذی گیاه است، به گونه ای که کمبود آن، متابولیسم گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست و سولفات مس بر صفات بیوشیمیایی گیاه دارویی ریحان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اجرا شد. فاکتورها شامل ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) و سولفات مس در سه سطح (صفر، ۳ و ۶ در هزار) با سه تکرار بودند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که ورمی کمپوست اثر معنیداری بر میزان کلروفیل، فعالیت آنتی اکسیدانی، آنتوسیانین، فلاونوئید، قند و عملکرد بیولوژیک ریحان داشت، به طوری که بیشترین میزان فلاونوئید (۲۶/۳ میلی گرم بر گرم) با کاربرد ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست و کمترین میزان آن (۶۵/۲ میلی گرم بر گرم) از شاهد بدست آمد. تیمار ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست، ۰۵/۳۷ درصد نسبت به شاهد، قند گیاه را افزایش داد. سولفات مس نیز بر میزان کلروفیل a و کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، فنول، محتوی آنتوسیانین، قند و عملکرد بیولوژیک تاثیرگذار بود، به طوری که بیشترین میزان فعالیت فنول و قند (به ترتیب ۲۹/۱۵ و ۹۹/۱۲ میلی گرم بر گرم) از تیمار ۳ در هزار سولفات مس و کمترین میزان آن ها (به ترتیب ۹۸/۱۰ و ۱۹/۹ میلی گرم بر گرم) از شاهد بدست آمد. نتایج اثرات متقابل نیز نشان داد، بیشترین میزان کلروفیل a (۶۲/۱ میلی گرم برگرم)، کلروفیل b (۵۷/۲ میلی گرم بر گرم)، کلروفیل کل (۱۹/۴ میلی گرم بر گرم)، فعالیت آنتی اکسیدانی (۵۷/۹۲ درصد) و آنتوسیانین (۰۳/۳ میلی گرم بر گرم) با کاربرد ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست و سولفات مس ۳ در هزار بدست آمد. علاوه بر این بیشترین افزایش در عملکرد بیولوژیک (۳/۲۰۹۶۸ کیلوگرم در هکتار) با کاربرد تیمار پنج تن در هکتار ورمی کمپوست همراه با سولفات مس شش در هزار و کمترین آن (۷/۱۶۵۹۶ کیلوگرم در هکتار) مربوط به شاهد بود. با توجه به نتایج این آزمایش، می توان تیمار۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست و سولفات مس ۳ در هزار را بعنوان تیمار برتر برای بهبود برخی صفات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانی گیاه ریحان توصیه نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حسین امینی فرد
گروه آموزشی علوم باغبانی و مرکز پژوهشی گیاهان ویژه منطقه دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
محبوبه عسگریان
دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته علوم باغبانی، گرایش فیزیولوژی گیاهان دارویی، ادویه ای و عطری. دانشکده کشاورزی، بیرجند
مهدی جهانی
دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
مهدی خیاط
گروه آموزشی علوم باغبانی و مرکز پژوهشی گیاهان ویژه منطقه دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :