شناسایی و تحلیل موانع توسعه گردشگری در دریای عمان (مطالعه موردی: سواحل استان سیستان و بلوچستان)

هدف از این پژوهش، شناسایی و تحلیل موانع توسعه گردشگری در سواحل دریای عمان است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی - تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، شامل دو دسته: گردشگران ورودی به منطقه که با استفاده از فرمول کوکران به تعداد ۳۸۲ پرسشنامه به صورت نمونه گیری تصادفی و از بین گردشگران در دسترس و پاسخگو و نیز ۳۰ نفر از مسئولین ادارات مرتبط با موضوع گردشگری است. جهت تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که از نظر گردشگران، گردشگری در سواحل دریای عمان در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. چنان که میانگین موانع اقتصادی (۹۲۰/۲)، موانع تبلیغاتی (۹۵۷/۲)، موانع زیرساختی و خدماتی (۹۱۲/۲)، موانع ورزش های ساحلی (۷۶۷/۲)، موانع فرهنگی - اجتماعی (۹۲۸/۲) و موانع مدیریتی (۸۵۷/۲) همگی پایین تر از میانگین مطلوب (۳) قرار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که موانع مدیریتی و موانع اقتصادی به ترتیب با مقدار بتای ۳۶۸/۰ و ۳۰۲/۰ بیشترین تاثیر و موانع انجام ورزش های آبی ورزشی با ضریب بتای ۱۵۴/۰، موانع اجتماعی با ضریب بتای ۱۷۱/۰، موانع امکانات زیرساختی و خدمات گردشگری با ضریب بتای ۲۲۴/۰ و موانع تبلیغاتی با ضریب بتای ۲۹۴/۰ به ترتیب اثرات کمتری بر گردشگری ساحلی در سواحل دریای عمان داشته اند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که موانع مدیریتی با ۸۲۰/۰ و موانع اقتصادی با ۶۲۳/۰ به ترتیب بیشترین تاثیر را بر گردشگری ساحلی در سواحل دریای عمان داشته و موانع توسعه ورزش های ساحلی با ۱۵۴/۰ کمترین تاثیر را بر گردشگری ساحلی داشته است. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می توان چنین بیان نمود که موانع توسعه گردشگری در سواحل دریای عمان وابسته به عواملی همچون عامل اقتصادی، تبلیغاتی، مدیریتی، اجتماعی- فرهنگی، ورزش های ساحلی و زیرساختی – خدماتی است که تا زمانی که این مشکلات و موانع برطرف نشوند، گردشگری در این مناطق به رشد و توسعه مناسب نخواهد رسید.

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، گردشگری ساحلی ، دریای عمان ، سیستان و بلوچستان