شناخت مولفه های اثزگذار بر آموزش معماری در جهت افزایش خلاقیت دانشجویان

یادگیری و تدریس دارای کی ارتباط دو سویه می باشند که کیفیت این ارتباط تحت تاثیر عوامل مختلفی رشد یا افول خواهد داشت. نظام های آموزشی از سنتی تا مدرن و پسامدرن به تدریج مورد آزمون و خطا قرار گرفتند اما به طور سیستماتیک از قرن بیستم پژوهش و مطالعات بر روی نظام های مختلف آموزشی و فرایند یادگیری انجام گرفت. در این حیطه هر یک از نظام ها مزایا و معایب مختلفی داشتند که توجه به هر یک از اهمیت خاصی برخوردار بود به همین دلیل فارغ التحصیلان هر نظام آموزشی از کارایی و مهارت های خاصی نسبت به دیگر نظام ها برخوردار بودند. این پژوهش با هدف «شناخت مولفه های اثرگذار بر آموزش معماری در جهت افزایش خلاقیت دانشجویان»، با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی به بررسی الگوهای رایج آموزش معماری و مولفه های خلاق در آموزش می پردازد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مولفه های «آموزش مهارت های تحلیل و حل مساله» ، «نقد بنای معماری به طور تعاملی با دیگر تخصص های فنی و تئوریک»، «آموزش شیوه صحیح نقد»، «اتصال جزیره های دانش» و «یادگیری تعاملی به صورت گروهی» از تاثیر در آموزش خلاق و به دنبال آن یادگیری خلاق برخوردارند.

کلیدواژه ها:

آموزش دانشگاهی ، خلاقیت ، مهندسی معماری