ارزیابی ریسک حریق در مدارس ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۱۹ شهر تهران به روش FRAME

زمینه و هدف: امروزه مهندسی ریسک حریق ساختمان ها یکی از اجزای اصلی مقوله مدیریت حریق به شمار می رود. ساختمان های قدیمی و تا حدودی بافت فرسوده اغلب مدارس واقع در ۵ ناحیه منطقه ۱۹ تهران نیز ضرورت بازرسی، پایش و نظارت سازه ها را از دیدگاه دستورالعمل های ایمنی حریق بیش از پیش آشکار می سازد.روش بررسی: در پژوهش پیش رو ابتدا با بکارگیری جدول اعداد تصادفی، ۵ مدرسه به طور تصادفی از ۵ ناحیه منطقه ۱۹ تهران انتخاب شدند. سپس از طریق ابزار پرسشنامه ای اطلاعات مورد نیاز جهت انجام ارزیابی ریسک حریق با استفاده از تکنیک FRAME جمع آوری گردید. همچنین جهت انجام محاسبات ریاضی در تکنیک مذکور از نرم افزار معادله نویسی Maplesoft ۲۰۱۷ و جهت انجام آزمون کولموگروف اسمیرنوف به منظور تعیین میزان همبستگی پراکندگی اعداد ریسک و آزمون کورتوسیس به جهت تعیین نرمال بودن توزیع آن ها و رسم نمودار هیستوگرام از نرم افزار SPSS ورژن ۲۵ استفاده شد.یافته ها: بیشترین و کمترین امتیاز ریسک حریق برای سه بخش ساختمان و محتویات (R۱)، افراد (R۲) و فعالیت (R۳) به ترتیب برای مدارس شهید اشرفی اصفهانی (همکف) و حداد ۱ (همکف) بدست آمدند. آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای میزان همبستگی توزیع اعداد ریسک محاسبه شده مدارس به ترتیب برای R، R۱ وR۲ ۲۵/۰، ۲۲/۰ و ۲۳/۰ معنادار محاسبه نشد و آزمون کورتوسیس تنها برای متغیر R۲ (۲۸/۰) معنادار بدست آمد و پراکندگی نرمال آن ثابت شد.نتیجه گیری: نتیجه آنکه با رعایت استاندارهای مهندسی ایمنی حریق در سازه مدارس در حوزه طراحی می توان به طرز موثری از ریسک حریق آن ها کاست و به طبع از بروز خسارات جانی و مالی پیشگیری نمود.

کلیدواژه ها:

تکنیک ارزیابی ریسک FRAME ، مدرسه ، مهندسی ایمنی حریق