مرور و ارزیابی داربست های سه بعدی مورد استفاده جهت مهندسی بافت عصب

پیشزمینه: بسیاری از بافت های انسانی از ساختارهای بافتی چندلایه ای تشکیل شده اند که سازماندهی فضایی آن ها لازمه ی فراهم سازی نقش های بافتی بیولوژیکی آن ها به شمار می رود. روش ها: اخیرا، استراتژی هایی همانند پرینت ۳D زیستی، فتولیتوگرافی، خوداسمبلی ۳D، قالب گیری یا دست کاری سلول های آکوستیک بالک برای تقلید ساختار بافت لایه لایه توسعه یافته است. این روش ها در مهندسی بافت برای مهندسی زیستی ساختارهای چند لابه و برای درک پایه از بسیاری از فرایندهای میکروفیزیولوژیکی و پاتولوژیکی همانند تمایز سلولی بسیار پرکاربرد هستند. هر یک از این روش ها برپایه استفاده از یک ساختار داربست ویژه از بایوپلیمرهای ساخته شده به روش طبیعی یا مصنوعی و تهیه شده از انواع سلول های خاص هستند. در زمینه ی ساخت یک داربست عصبی سه بعدی، که در آن تهیه ی نمونه های خارج از بدن موجود زنده کار دشواری است، استراتژی-های مختلفی توسعه یافته اند که می توانند با استفاده از آن ها، محیط کشت عصب های موش تا محیط کشت سلول های بنیادی جنینی و سپس تمایز به نورون ها پس از کپسوله شدن در داربست های سه بعدی را به دست آورد. همه ی این امکانات به روی چشم اندازهای آینده باز هستند و هدف از آن ها توسعه ی انواع متفاوتی از بافت هایی است که از ساختارهای چندلایه ای مختلفی تشکیل شده اند

کلیدواژه ها:

مهندسی بافت ، داربست ها ، ساختار سه بعدی بافت ، ساختارهای عصبی