مروری بر اختلال بیش فعالی در دانشآموزان و راههای درمان آن

اختلال بیش فعالی - نقص توجه (ADHD) به عنوان یک اختلال رفتاری دوران کودکی شناخته میشود. در پسرها سه برابر دخترها شایع است. یک اختلال روانی، عصبی است که به فعالیتهای اجتماعی، تحصیلی و حرفهای در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان آسیب وارد میکند. بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالهای عصب- رفتاری تشخیص داده شده در میان دانش آموزان است که با مشکلاتی در زمینههای مختلف آموزشی از جمله عملکرد تحصیلی ضعیف، مردودی و ترک تحصیل همراه است و میتواند منجر به مشکلات سازگاری در مدرسه و رفتارهای اخلالگر در مدرسه گردد. این اختلال به شدت عملکرد دانش آموز را در مدرسه مختل میکند و سیر مزمن آن منجر به سایر اختلالهای روانپزشکی در دوران بزرگسالی میشود. از رایجترین خصوصیات کودکان مبتلا به این اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی، حواس پرتی و تکانشی را میتوان نام برد که دارای سه نوع برجسته نقص توجه، بیش فعالی و تکانشگری و ترکیبی میباشد و عوامل ژنتیکی، محیطی و عصب زیست شناختی دلایل اصلی این اختلال هستند. درمان سریع برای بیش فعالی وجود ندارد اما علایم آن قابل کنترل هستند. دارو درمانی به همراه روان درمانی و تغییراتی که در زندگی روزانه کودک ایجاد میشود میتواند شرایط را بهبود دهد. در این مقاله به بررسی مروری دلایل اختلاف بیش فعالی در نوجوانان و درمان آن، پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، دانشآموز ، درمان ، عدم تمرکز