شیوه بهینه سازی برای الگوریتم های زمان بندی کار درسامانه های محاسباتی توزیع شده ناهمگن با عملکرد بالا

یک بررسی مقایسه ای بین این الگوریتم و الگوریتم طولانی ترین مسیر بحرانی پویا (LDCP) که به عنوان کارآمدترین الگوریتم موجود در نظر گرفته میشود، انجام شده است. براساس نتایج مقایسه ای، درمی یابیم کهعملکرد الگوریتم توسعه یافته کارائی بهتری را برحسب تسریع، بهرهوری، پیچیدگی، و کیفیت نسبت به الگوریتمطولانیترین مسیر بحرانی پویا ارائه می نماید. به علاوه، یک روش جدید به نام شیوه بهینه سازی عملکرد برتر (SPOP) معرفی شده است و در الگوریتم SNLDD توسعه یافته و الگوریتم طولانی ترین مسیر بحرانی پویا جهت به حداقل رساندن زمان خالص پردازندهها در این سامانه پیاده سازی گشته. دگربار، عملکرد الگریتم SNLDD توسعه یافته پس از اضافه نمودن شیوه بهینه سازی عملکرد برتر، از الگوریتم طولانی ترین مسیر بحرانی پویای موجود بهتر است.درمحاسبات توزیع شده، برنامه زمانی که درآن وظایف به پردازنده ها اختصاصداده می شوند، جهت به حداقل رساندن زمان اجرا برنامه، حیاتی است. با این حال، مسئله کشف برنامه زمانی که حداقل مدت اجرا را ارائه می دهد، چند جملهای غیر قطعی (NP) کامل است. در این پژوهش، یک الگوریتم زمان بندی کار به نام گره های طبقه بندی شده در تقسیم گراف جهت دار غیرمدور تراز شده (SNLDD) معرفی می شود و برای سامانه های محاسباتی توزیع شده ناهمگن (HeDCSs) با مد نظرقرار دادن یک تعداد محدودی از پردازندهها توسعه مییابد. اصل عمده این الگوریتم توسعه یافته عبارت است از تقسیم نمودن طرح خطی جهت دار غیرمدور (DAG) به سطوح و دسته بندی وظایف در هر سطح براساس اندازه محاسبه آنها در ترتیب نزولی. جهت ارزیابی عملکرد الگوریتم SNLDD توسعه یافته،