تاثیر هنر تئاتر در شادکامی و شادسازی جامعه

تئاتر، دارای ویژگی هایی از منظر قالب، محتوا، شکل ارائه، مکان ارائه و... است که جاذبه فراوانی برای همه اقشار دارد و به دلیل وجود همین جذابیت، می تواند باعث انتقال انواع مفاهیم و مضامین به سطح جامعه شود، لذا این مقاله با هدف بررسی تاثیر هنر تئاتر در شادکامی و شادسازی جامعه و با روش کیفی و توصیفی-تحلیلی انجام شده است. بررسی های به عمل آمده حاکی از آنست که: در حوزه روانشناسی اجتماعی، جایگاه و عملکرد هنر و هنرمند در جامعه باعث ایجاد اثرات انگیزشی، ارزشی و هنجاری می شود. تئاتر، آرامش موردنیاز را برای برخی تامین می کند؛ یعنی فرصتی است برای فرار به سوی تخیلی سلامت بخش. گستردگی کارکردهای اجتماعی–روانشناختی تئاتر نشان از انعطاف پذیری و پویایی این هنر فاخر دارد، و به همین دلیل می تواند بر ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی تاثیرگذار باشد، تئاتر در شرایط فعلی جامعه، می تواند با ایجاد تفریح، سرگرمی، انتقال مفاهیم هنجاری و ارزشی، شادی و نشاط را به جامعه بازگرداند، و این امر منوط به آن است که محتوای برنامه سرشار از انتقال مفاهیم شادی آور و امیدآور به جامعه باشد. در شرایطی که جامعه دچار بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است، هنرتئاتر می تواند با تزریق امید، انگیزه و اعتماد، شادی ونشاط را برای جامعه به ارمغان بیاورد. تئاتر می تواند نقش مهمی را در اوقات فراغت ایفا نماید، هم جنبه ی سرگمی داشته باشد، هم جنبه ی آموزنده و هم ابزاری باشد برای ایجاد تحولات مثبت اجتماعی. تئاتر می تواند علاوه بر اینکه انواع مفاهیم را به مردم بیاموزد، از منظر ایجاد شادی تاثیر بسزایی داشته باشد و لذا باید بیش ازپیش این نوع از اوقات فراغت در سبدمصرفی خانواده ها گنجانده شود. تئاتر چون بین مخاطب و هنرمند ارتباط مستقیم و چشمی برقرار می شود، به خوبی می تواند انگیزه ها، امید، انرژی و شادکامی را منتقل نماید؛ و البته متاسفانه در جامعه ی ما تئاتر آنگونه که باید جایگاه خود را به دست نیاورده و نیاز است که بیش از پیش به این هنر فاخر توجه شود.

کلیدواژه ها:

هنر ، تئاتر ، شادکامی ، شادسازی.