تجزیه وتحلیل داستان رستم و سهراب از دیدگاه روایت شناسی ونظریه گرمس

از منظر ساختارگرایان هدف از نقد، شناخت ساختارهای زبانی متن و تحلیل بنیادهای معنوی آن است. ژنت سه عنصر «داستان»، «متن» و «روایتگری» را در روایت مبنا قرار می دهد. یکی از ارمغان های مکتب ساختارگرایی برای ادبیات، ایجاد مباحث روایت شناسی است. داستان رستم و سهراب به عنوان یک دولت در دو سطح داستان و کلام با توجه به نظریه گرمس بررسی می شود. بنابر الگوی گرمس، نقش شخصیت ها در پیشبرد داستان و ارتباط آنها با زمینه داستانی مدنظر است. در این جستار به بررسی رویدادها و شخصیت های داستان با توجه به بحث روایت شناسی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

رستم و سهراب ، گرمس ، روایت شناسی ، داستان ، کلام.