پیش نگری دمای کمینه و بیشینه مناطق سردسیر ایران با استفاده از مدل مقیاس کاهی آماری SDSM
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CCR-3-10_002
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1401
چکیده مقاله:
تغییر اقلیم به دنبال گرمایش جهانی در دهههای اخیر تاثیر زیادی در مناطق مختلف بههمراه داشته است. جهت پیشنگری دمای کمینه و بیشینه مناطق سردسیر ایران از دادههای ۲۸ ایستگاه همدید کشور و برونداد مدل CanESM۲ از سری مدلهای CMIP۵ استفاده شد. مقیاسکاهی با مدل آماری SDSM طی دوره تاریخی (۲۰۰۵-۱۹۹۱) و پنج دوره آینده (۲۰۴۰-۲۰۲۶، ۲۰۵۵-۲۰۴۱، ۲۰۷۰-۲۰۵۶، ۲۰۸۵-۲۰۷۱، ۲۱۰۰-۲۰۸۶)، تحت سه سناریوی خوشبینانه (RCP۲.۶)، حدواسط (RCP۴.۵) و بدبینانه (RCP۸.۵) انجام شد. جهت درستی سنجی برونداد دمای کمینه و بیشینه مدل مقیاسکاهی شده از چهار سنجه آماری PCC، RMSE، MBE و PBIAS استفاده شد. نتایج درستی سنجی برونداد مدل SDSM نشان داد که این مدل در عرضهای جغرافیایی بالا و مناطق سردسیر از کارایی نسبتا مناسبی برخوردار است. با این وجود به دلیل در دسترس بودن تنها یک واسط کاربری GCM (مدل CanESM۲)، در نظر نگرفتن روابط فیزیکی جو توسط مدل SDSM و همچنین تکیه صرف بر روابط آماری بین دادههای مشاهداتی و GCM، نتایج دارای عدم قطعیت زیادی نسبت به برونداد مدلهای دینامیکی و یا روش دینامیکی-آماری و مدل همادی میباشد. بیهنجاری دمای کمینه و دمای بیشینه در دورههای پیشنگری اول تا پنجم براساس سه سناریوی واداشت تابشی مثبت است. نتایج بیهنجاری دمای کمینه نشان داد که کمینه بیهنجاری مثبت در ایستگاه یاسوج و بیشینه آن در ایستگاه پیرانشهر مشاهده میشود. بههمینترتیب بیهنجاری دمای بیشینه در ایستگاههای تهران (ژئوفیزیک) و تهران (شمیران) مشاهده میشود. بطور کلی، دمای کمینه و بیشینه تحت سناریوهای حد واسط (RCP۴.۵) و بدبینانه (RCP۸.۵) نسبت به سناریوی خوشبینانه (RCP۲.۶) افزایش بیشتری را بهخصوص برای مناطق شمالغربی ایران نشان می دهند. این نتیجه از آن جهت مهم است که با افزایش دما ذوب سریعتر پوشش برف در مناطق سردسیر برای کشور خشک و نیمه خشکی همچون ایران به دلیل کاهش دسترسی به آب شیرین یک تهدید بالقوه محسوب میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آذر زرین
دانشیار اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد
دینا یزدانی
دانشجوی کارشناسی اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد
عباسعلی داداشی رودباری
پژوهشگر پسادکتری اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :