جلوه های هنری در تزئینات کاشی کاری مسجد عتیق شیراز

مسجد جامع عتیق کهنترین مسجد شیراز می باشد که مسجد جمعه یا آدینه نیز نامیده می شود. این مسجد اولین هسته مذهبی در شهر شیراز است که جدا از عملکرد مذهبی نقش اجتماعی-سیاسی نیز داشته است. کاوش های باستان شناسی نشان می دهد که بنای این مسجد بر روی عبادتگاه قدیمی قرار گرفته است؛ اما به علت محدودیت در کاوش ها، مشخص نیست که این عبادتگاه دقیقا متعلق به کدام دوره است؛ اما این واضح است که طرح مسجد جامع عتیق از الگویی ما قبل خود بهره برده است. در پژوهش حاضر سعی به آن بوده است که جلوه های هنری در تزئینات با تمرکز بر کاشی کاری این بنا بررسی شود نتایج به دست آمده با استناد به تصاویر و بزرگنمایی به دست آمده از نقوش کاشی کاری است. برجسته ترین بخش کاشی کاری شده بر روی چهار کتیبه نام دوازده امام بر روی کاشی نگاشته شده و در جرزهای دو طرف این سردر نصب شده است. برجسته ترین بخش کاشی کاری شده بر روی چهار کتیبه نام دوازده امام بر روی کاشی نگاشته شده و در جرزهای دو طرف این سردر نصب شده است که با بزرگنمایی این قسمت سعی بر بررسی چرایی نصب این نوع کاشی کاری بر سردر داریم. مردم بر این باور هستند که قبله قبل از تغییر به این سمت بوده و به این مسجد مسجدالاقصی نیز می گویند .این مسجد تغییر کاربری داده شده و ابتدا آتشخانه بوده است. در این عمارت یک جلد قرآن پاره جزء به جزء مربوط به دوره شاه اسماعیل صفوی که در گوشه تمام صفحات آن نوشته مسجد جامع عتیق و چند قرآن تک جزئی وجود داشته است. اکنون تمام این قرآنها در موزه پارس شیراز نگهداری میشوند. ضلع شمالی این مسجد دارای دو در شمال شرقی و شمالی، یک ایوان و شبستان است.

کلیدواژه ها:

جلوه های هنری ، تزئینات کاشی کاری ، مسجد عتیق شیراز ، شیراز ، مرمت